broken1 [ˈbrəʊkən] adj.
1. злама́ны; разбі́ты;
get broken злама́цца; разбі́цца
2. асла́блены, падарва́ны (пра здароўе)
3. пару́шаны (пра слова, сон і да т.п.)
4. лама́ны;
He spoke in broken French. Ён гаварыў на ламанай французскай мове.
5. няро́ўны, бугры́сты (пра зямлю)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
umwehen
I úmwehen
vt здзіма́ць; пераку́льваць, абаро́чваць (пра вецер)
II umwéhen
vt абвява́ць, абдзіма́ць (пра вецер)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
umwógen
vt
1) хвалява́цца (вакол чаго-н., пра воды)
2) а(б)кружа́ць (пра натоўп, шум)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verdüstern
vt
1.
1) азмро́чваць
2) аху́тваць
2.
(sich) пацямне́ць (пра неба); азмро́чвацца; засмуча́цца (пра позірк)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зялёны, -ая, -ае.
1. Колеру травы, лісця.
Зялёная тканіна.
Зялёная фарба.
2. Пра колер твару: бледны, з зямлістым адценнем (разм.).
З. твар.
3. Які мае адносіны да расліннасці, які складаецца, зроблены з зелені (у 2 і 3 знач.).
Зялёныя насаджэнні.
З. корм.
4. Недаспелы, няспелы.
Зялёныя яблыкі.
Журавіны яшчэ зялёныя.
5. перан. Нявопытны з прычыны маладосці.
З. падлетак.
Молада-зелена (пра нясталую, нявопытную моладзь).
◊
Зялёная вуліца — ужыв. як сведчанне таго, што шлях для транспарту свабодны, святлафоры адкрыты; таксама перан.: пра бесперашкоднае праходжанне чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ка́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.
1. Апавядальны твор вуснай народнай творчасці або літаратурны твор пра выдуманых асоб і падзеі, пераважна з удзелам чарадзейных фантастычных сіл.
Беларускія народныя казкі.
Казкі народаў Усходу.
2. Выдумка, няпраўда, мана.
Усё гэта — казкі.
◊
Бабскія казкі — беспадстаўныя нагаворы.
Казка пра белага бычка (разм., неадабр.) — пра бясконцае паўтарэнне аднаго і таго ж з самага пачатку.
|| памянш. ка́зачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).
|| прым. ка́зачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
К. жанр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
свіння́, -і́, мн. сві́нні і (з ліч. 2, 3, 4) сві́нні, свіне́й, ж.
1. Парнакапытная млекакормячая жывёліна, свойскі від якой разводзяць для атрымання сала, мяса, скуры, шчаціння.
2. перан. Пра таго, хто робіць каму-н. непрыемнасці, пра няўдзячнага, нявыхаванага чалавека (разм.).
С. ты, а не чалавек.
3. перан. Пра бруднага, неахайнага чалавека.
◊
Падлажыць свінню каму (разм., неадабр.) — зрабіць непрыемнасць.
|| памянш. сві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1 знач.).
○
Марская свінка — невялікая бясхвостая жывёліна-грызун.
|| прым. свіны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ску́ра, -ы, ж.
1. Верхняе покрыва цела чалавека і жывёлы.
С. на руках гладкая.
2. Вырабленая шкура жывёлы.
Паліто з натуральнай скуры.
3. перан. (звычайна са словамі «свая», «уласная» і пад.). Пра жыццё, існаванне, дабрабыт (разм.).
Свая с. даражэй.
◊
Вылазіць са скуры — старацца з усіх сіл.
Скура ды косці — пра вельмі худога чалавека.
Скура свярбіць — пра няўрымслівага, неспакойнага чалавека, які быццам просіцца на пакаранне.
|| памянш. ску́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (да 1 знач.).
|| прым. ску́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Скурныя захворванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дзябёлы
1. (моцны) stark, kräftig, kráftvoll, rüstig (пра чалавека);
2. (пра тканіну) háltbar, réißfest, fest
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
удаўство́ н Wítwenschaft f -, Wítwenstand m (пра жанчын);Wítwerschaft f -, Wítwertum n -s (пра мужчын)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)