Пачы́м ’чаму, адкуль, як’ (Нас.). З рус. почём, перакладзенага на бел. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перабажа́цца ’перастаць моцна хацець’ (Нас.). Да пера- і бажа́ць ’моцна прасіць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Молка ’малаццё ў млыне’ (Нас.), рус. смал. молка ’тс’. Рэгіяналізм. Да малоць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мура́ль ’муляр’ (Гарб., Нас.). Да му́ляр (гл.). Распадабненне рр > рл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мялі́ць ’бяліць вапнай’ (Нас.). Кантамінацыйнае ўтварэнне з мел ’вапна’ і бялі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мяні́ны ’дзень нараджэння, дзень анёла’ (Грыг.), мяніннік (Грыг.,^Нас.). Да імяніны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мірг! ’хуткае марганне, шаволенне’ (Нас., ТСБМ; мсцісл., Нар. лекс.). Да мірга́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

На́тша ’на галодны страўнік’ (Сл. ПЗБ), на́тшча ’тс’ (Нас.). Гл. на́шча ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нахалды́кацца экспр. ’напіцца’ (ТС). Ад гукапераймальнага халды́, параўн. халды́‑балды́ ’несур’ёзнасць’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Невідомка (ńauidomka) ’шапка-невідзімка’ (Вяр.). Ад невідомы ’нябачны’ (Нас.), да відзець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)