папамы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., каго-што і чаго.
Разм. Мыць доўга, неаднаразова; памыць многа каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папапра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак., што і чаго.
Разм. Прасці доўга, неаднаразова; спрасці многа чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папахава́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.
Разм. Хаваць доўга, неаднаразова; пахаваць многа каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спускны́, ‑ая, ‑ое.
Прызначаны для спуску, спускання чаго‑н.; які служыць для спуску, спускання чаго‑н. Спускная труба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укрышы́ць, укрышу, укрышыш, укрышыць; зак., што і чаго.
Накрышыць чаго‑н. у што‑н. Укрышыць цыбулі ў салату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уску́бці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑бяце; зак., што і чаго.
Разм. Скубянуўшы, вырваць што‑н., нарваць чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́вад 1 (БРС) ’заключэнне’ (Др.-Падб., Яруш.), укр. вивід ’вывад, вынік’, рус. вывод ’заключэнне, вынік’, польск. wywód ’доказ, тлумачэнне, высвятленне’, чэш. vývod ’вывад, заключэнне’, славац. vývod ’тс’. Утворана бязафіксным спосабам ад дзеяслова выво́дзіць (да вадзі́ць), значэнне ’заключэнне, вынік’ другаснае на падставе першаснага ’вывядзенне каго-небудзь або чаго-небудзь за межы чаго-небудзь’ (Шанскі, 1, В, 219; Брукнер, 628).
Вы́вад 2, ву́вод: «ейцэ на вуводзі», г. зн. ’наклюнутае’ (КСТ). Утворана шляхам зваротнай дэрывацыі ад выво́дзіць ’выседжваць (яйка)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наловчи́ться сов., разг. налаўчы́цца, напрактыкава́цца, прызвыча́іцца (да чаго); (приобрести навык в работе) налажы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (на чым).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
прикоснове́нность книжн. даты́чнасць, -ці ж. (да каго, да чаго); прычы́ннасць, -ці ж. (у чым); вінава́тасць, -ці ж. (у чым);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
неосведомлённость ж.
1. (о чём) непаінфармава́насць, -ці ж.; (незнание) няве́данне, -ння ср. (чаго);
2. (в чём) недасве́дчанасць, -ці ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)