Verbum

ва́куум, -у, м.

1. Стан вельмі разрэджанага газу пры нізкім ціску (спец.).

2. перан. Поўная адсутнасць, востры недахоп чаго-н.

Духоўны в.

|| прым. ва́куумны, -ая, -ае.

арыстакра́тыя, -і, ж.

1. Прывілеяванае саслоўе, вышэйшы радавіты слой грамадства, радавая знаць.

2. перан. Прывілеяваная частка грамадства або сацыяльнай групы.

Фінансавая а.

|| прым. арыстакраты́чны, -ая, -ае.

ахво́сце, -я, н., зб.

1. Адходы пры малацьбе; пазадкі (спец.).

2. Воўна, якая састрыгаецца з хваста, ног, галавы.

3. перан. Паслугачы, прыхільнікі каго-н.

Фашысцкае а.

барахлі́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -лі́ць; незак. (разм.).

Працаваць дрэнна, з перабоямі (звычайна пра маторы, механізмы і інш.).

Тэлевізар барахліць.

Сэрца барахліць (перан.).

беспрабу́дны, -ая, -ае.

1. Пра сон: моцны, працяглы.

Б. сон.

Спаць беспрабудна (прысл.).

2. перан. Пра п’яніц, п’янства: бесперапынны, пастаянны.

Б. п’яніца.

|| наз. беспрабу́днасць, -і, ж.

беспрыту́льны, -ая, -ае.

1. Які не мае ні бацькоў, ні прытулку; бяздомны.

Беспрытульнае дзіця.

2. перан. Пазбаўлены належнага догляду; занядбаны.

Беспрытульная гаспадарка.

|| наз. беспрыту́льнасць, -і, ж.

адбо́рны, -ая, -ае.

1. Адабраны з ліку іншых як лепшы па якасці; першагатунковы, выдатны.

Адборная бульба.

2. перан. Вельмі грубы, непрыстойны.

За сцяной чулася адборная лаянка.

адвастры́ць, -вастру́, -во́стрыш, -во́стрыць; -во́страны; зак., што.

Навастрыць, завастрыць.

А. косы.

А. зброю (перан.: падрыхтавацца да дзеянняў).

|| незак. адво́стрываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адво́стрыванне, -я, н.

адкі́ды, -аў.

1. Непрыгодныя рэшткі чаго-н., адходы.

Скрыня для адкідаў.

А. вытворчасці.

2. Пра маральна апусцелых людзей.

А. грамадства (перан.).

|| прым. адкі́дны, -ая, -ае (спец.).

адмы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Інструмент у выглядзе кручка, якім можна адамкнуць замок.

Універсальная а.

2. перан. Безадмоўны, надзейны спосаб (неадабр.).