Verbum

калга́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У СССР — адна з форм арганізацыі сельскагаспадарчай працы, аб’яднанне сялян для сумеснага вядзення сельскай гаспадаркі на аснове абагуленых сродкаў вытворчасці (са скарачэння слоў: калектыўная гаспадарка).

Старшыня калгаса.

Арганізаваць к.

2. зб. Калектыў асоб, якія ўваходзяць у гэта аб’яднанне; калгаснікі.

Усім калгасам выехалі на жніво.

|| прым. калга́сны, -ая, -ае.

калга́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Член калгаса.

|| ж. калга́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

калго́ткі, -так.

Трыкатажны выраб у выглядзе панчох, вывязаных разам са штанамі.

Дзіцячыя, жаночыя к.

|| прым. калго́тачны, -ая, -ае.

калдо́біна, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

Выбоіна, яма на дарозе; паглыбленне або ўпадзіна на дне вадаёма.

калдуны́¹, -о́ў, адз. калду́н, -а́, м. (разм.).

Клёцкі, начыненыя мясным або іншым фаршам.

калдуны́², -о́ў.

Пра зблытаныя, скудлачаныя валасы.

кале́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ле́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ле́г.

Таварыш па прафесіі, па працы, па вучобе.

кале́гія, -і, ж.

1. Група службовых асоб, якія складаюць адміністрацыйны, дарадчы або распарадчы орган.

К.

Міністэрства адукацыі.

Рэдакцыйная к.

2. Аб’яднанне асоб адной прафесіі.

К. адвакатаў.

3. Назва цэнтральных урадавых устаноў у Расіі ў 18 ст. (гіст.)

Ваенная к.

4. Назва некаторых навучальных устаноў (уст.).

|| прым. кале́жскі, -ая, -ае (да 3 знач.).

калегія́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які ажыццяўляецца сумесна, групай асоб.

Калегіяльнае кіраўніцтва.

Калегіяльнае рашэнне.

|| наз. калегія́льнасць, -і, ж.

кале́дж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вышэйшая або сярэдняя спецыяльная навучальная ўстанова адукацыі.

Вышэйшы дзяржаўны к. сувязі.

К. бізнесу і права.

Харэаграфічны к.