напрышпі́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прышпіліць, прыкалоць да чаго‑н. у вялікай колькасці. Напрышпільваць кветак да сукенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўзвалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Узвалачы, усцягнуць куды‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Наўзвалакаць сена на вышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаўлі́к, ‑у, м.

Недастатковы, няпоўны ўлік чаго‑н.; непрыняцце да ўвагі чаго‑н. поўнасцю. Недаўлік сапраўдных умоў працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Накаціць (у 1, 2 знач.) чаго‑н. у вялікай колькасці. Панакочваць бярвення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Галіць доўга, неаднаразова; пагаліць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак., што і чаго.

Разм. Жаць доўга, неаднаразова; зжаць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., каго-што і чаго.

Разм. Калоць доўга, неаднаразова; закалоць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Касіць доўга, неаднаразова; скасіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Курыць доўга, неаднаразова; скурыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папалаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Лавіць доўга, неаднаразова; палавіць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)