Verbum

блытанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць блытанага. Зяцевы разважанні пра палітыку здзіўлялі наіўнай прымітыўнасцю і блытанасцю. Шамякін.

акадэмічнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць акадэмічнага (у 3, 4 знач.); адарванасць ад практыкі, ад патрэб жыцця.

алеістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць алеістага; ступень наяўнасці, утрымання алею ў чым‑н. Алеістасць сланечнікавага семя.

балбатлівасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць, характэрная рыса балбатлівага. Вы прабачце ўжо маю старэчую балбатлівасць. Васілёнак.

балючасць, ‑і, ж.

Уласцівасць балючага. [Ад слоў] дзедавай песні.. разліваецца па ўсім целе сцюдзёная, незразумелая балючасць. Галавач.

бываласць, ‑і, ж.

Уласцівасць бывалага. Пры зручным выпадку.. [Макар] стараўся падкрэсліць гэта сваё ўмельства, бываласць. Грамовіч.

гнуснасць, ‑і, ж.

Разм.

1. Уласцівасць, якасць гнуснага. Гнуснасць паводзін.

2. Гнусны ўчынак. Зрабіць гнуснасць.

кемнасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць кемнага. Анатоль Яўсеевіч сам паказваў прыклад смеласці, вытрымкі, кемнасці. Лось.

лаяльнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць лаяльнага; лаяльныя адносіны да каго‑, чаго‑н. Лаяльнасць паводзін. Праявіць лаяльнасць.

непаседлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непаседлівага; непаседлівыя паводзіны. Як і ўсе дзеці, .. [Алік] свавольнічае, дакучае непаседлівасцю. Гарбук.