шчо́лач, ‑ы, ж.

Спец. Растворанае ў вадзе рэчыва, якое ўтвараецца пры злучэнні солі з кіслатой. Едкая шчолач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрамузы́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: электрамузычны інструмент — інструмент, пры ігры на якім электрычная энергія пераўтвараецца ў гукавую.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапла́ўка, ‑і, ДМ ‑плаўцы; Р мн. ‑плавак; ж.

Плаўка чаго‑н. пры дапамозе электраэнергіі. Электраплаўка сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эліпсо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Паверхня, якая ўтвараецца пры вярчэнні эліпса вакол адной з сваіх восей.

[Ад слова эліпс і грэч. éidos — выгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эметрапі́я, ‑і, ж.

Спец. Праламляльная здольнасць вока, пры якой чалавек добра бачыць і далёкія і блізкія прадметы.

[Ад грэч. émmetros — суразмерны і ōps — вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́лікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да яліка. Ялікавыя вёслы. // Які выконваецца пры дапамозе яліка. Ялікавая пераправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спазне́нне н Verspätung f -, -en; Verzögerung f -, -en (прамаруджванне); Verzúg m -(e)s, -züge; Rückstand m -(e)s, -stände (пры плацяжах)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blackout [ˈblækaʊt] n.

1. часо́вая адсу́тнасць электры́чнага святла́ (асабліва пры аварыі)

2. забаро́на на публіка́цыю паведамле́нняў;

a newspaper blackout нявы́хад газе́т

3. зацямне́нне, святломаскіро́ўка; парушэ́нне су́вязі

4. часо́вая стра́та прыто́мнасці, па́мяці або́ зро́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mover [ˈmu:və] n.

1. ініцыя́тар (ідэі, прапановы)

2. асо́ба/рэч, яка́я ру́хаецца пэ́ўным чы́нам;

She is a great mover on the dance floor. Яна вельмі прыгожа танцуе.

3. AmE пераво́зчык мэ́блі пры перае́здзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transit [ˈtrænsɪt] n.

1. прае́зд; пераво́зка; транзі́т;

overland transit прае́зд па су́шы;

a transit permit дазво́л на пераво́зку тава́раў;

in transit прае́здам, у даро́зе; пры пераво́зцы

2. astron. прахо́джанне плане́ты (праз мерыдыян); кульміна́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)