Verbum

абагача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Рэчыва, састаў, якія паляпшаюць якасць глебы, руды і пад.

Абагачальнікі глебы.

2. Спецыяліст па абагачэнні выкапняў.

пралі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м.

Вузкая водная прастора паміж двума морамі, паміж востравам і мацерыком і пад.

Керчанскі п.

|| прым. пралі́ўны, -ая, -ае.

псіхастэні́я, -і, ж. (спец.).

Нервовае захворванне, якое праяўляецца ў павышанай уражлівасці, няўпэўненасці ў сабе, пастаянных сумненнях, назойлівых думках і пад.

|| прым. псіхастэні́чны, -ая, -ае.

пятрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак. (разм.).

1. Сохнуць, высыхаць (на сонцы, ветры і пад.).

На полі пятрэе салома.

2. Станавіцца чахлым.

П. ад сухот.

раздаро́жжа, -а, н.

Месца, дзе сходзяцца і разыходзяцца дарогі, ростань.

◊

На раздарожжы — у стане сумнення, роздуму, хістання, у нерашучасці (быць, стаяць, знаходзіцца і пад.).

размы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мы́ецца; зак.

Разбурыцца пад дзеяннем вады, плыні.

Бераг паступова размыўся.

|| незак. размыва́цца, -а́ецца.

|| наз. размы́ў, -мы́ву, м.

скразня́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вельмі моцная цяга паветра праз скразныя адтуліны, праёмы і пад.

С. шкодны для здароўя.

|| прым. скразняко́вы, -ая, -ае.

спачува́льны, -ая, -ае.

1. Які выражае спачуванне каму-н. з прычыны гора, няшчасця, бяды і пад.

2. Спагадлівы.

С. чалавек.

|| наз. спачува́льнасць, -і, ж.

сшэ́рхлы, -ая, -ае.

1. Пасівераны (пра скуру на твары, руках і пад.).

С. твар.

2. Здранцвелы, знямелы, зацёкшы.

Нага сшэрхла.

|| наз. сшэ́рхласць, -і, ж.

сэрцабі́цце, -я, н.

1. Біццё, рытм сэрца.

Спакойнае с.

2. Пачашчанае біццё сэрца (ад хваляванняў, хваробы і пад.).

У дзіцяці высокая тэмпература і с.