тэхні́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць тэхнічнага (у 7 знач.). Тэхнічнасць гульні футбольнай каманды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угну́тасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць угнутага.

2. Тое, што і увагнутасць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́длівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць угодлівага; ліслівасць. Руды твар Сяміздрава выказваў угодлівасць і ціхмянасць. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узвы́шанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць узвышанага (у 3 знач.). Узвышанасць ідэй. Узвышанасць пачуццяў. Паэтычная ўзвышанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрыво́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць фрывольнага. Фрывольнасць паводзін.

2. Фрывольны выраз, слова. Гаварыць фрывольнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць штучнага ​1. Гаспадар заўважыў усю штучнасць і фальш.. весялосці [госця]. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заці́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зацішнага; цішыня. Адзінота, перамешаная з трапяткой зацішнасцю, панавала над хвойнікам. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гну́снасць, ‑і, ж.

Разм.

1. Уласцівасць, якасць гнуснага. Гнуснасць паводзін.

2. Гнусны ўчынак. Зрабіць гнуснасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блы́танасць, ‑і, ж.

Уласцівасць блытанага. Зяцевы разважанні пра палітыку здзіўлялі наіўнай прымітыўнасцю і блытанасцю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

быва́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць бывалага. Пры зручным выпадку.. [Макар] стараўся падкрэсліць гэта сваё ўмельства, бываласць. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)