прычарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго (што).

Прывабіць сваёй прыгажосцю або іншымі якасцямі.

|| незак. прычаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуцеправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Мост, які праходзіць над дарогай або скрыжаваннем дарог.

|| прым. пуцеправо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разнітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Зняць або паслабіць ніты¹ ў чым-н.

|| незак. разніто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́лі, нескл., н.

Аўта- або мотагонкі на спецыяльных спартыўных машынах паводле зададзенага рэжыму руху.

Аўтамабільнае р.

|| прым. ралі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смо́лка², -і, ДМ -лцы, ж.

1. гл. смала.

2. Сумесь хваёвай або яловай смалы з пахучымі рэчывамі.

Пахучая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страхо́цце, -я, мн. -і, -яў, н. (разм.).

Той, хто (або тое, што) наганяе страх, палохае; нешта пачварнае, брыдкае, вельмі непрыгожае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стрэ́льбішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Участак, спецыяльна абсталяваны для вучэбнай або спартыўнай стральбы.

|| прым. стрэ́льбішчны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сухадо́л, -а, м.

Бязводная лагчына, схіл, луг, якія атрымліваюць вільгаць толькі ад талай або дажджавой вады.

|| прым. сухадо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́кса¹, -ы, мн. -ы, такс і -аў, ж.

Устаноўленая расцэнка тавараў або норма аплаты чаго-н.

Атрымаў плату па таксе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тра́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Ваеннае або рыбалоўнае судна для тралення.

2. Спецыяліст, які кіруе лоўляй рыбы тралам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)