прыку́сваць, прыкусі́ць hinéinbeißen* vi (што-н in A);
прыку́сваць язы́к (тс перан) sich auf die Zúnge béißen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Талала́й фігуральна ’язык’: за сценою косценою брэшэ талалай (загадка) (ТС), ’тс’: миж белиньких бярозак Таылалай брэша (барыс., Ляц.), ’брахлівы, звяглівы сабака’ (слуц., Жыв. НС). Укр. талала́й ’язык’: за билою березою талалай плеще (Грынч.), рус. смал. талалу́й ’тс’. Вытворнае ад талала́ (гл.) (ЕСУМ, 5, 507; Фасмер, 4, 14).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
díchthalten
* аддз. vi разм. маўча́ць, трыма́ць язы́к за зуба́мі; захо́ўваць канспіра́цыю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Klöppel
n -s, -
1) язы́к [слю́ца] звана́
2) каклю́шка (для пляцення карункаў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пры́вязь ж.
1. при́вязь;
трыма́ць на ~зі — держа́ть на при́вязи;
хадзі́ць на ~зі — ходи́ть на при́вязи;
2. (приспособление для привязывания лошадей) ко́новязь;
◊ трыма́ць язы́к на ~зі — держа́ть язы́к на при́вязи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
паваро́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да павярнуцца (у 1, 2 і 4 знач.).
2. Разм. Быць, знаходзіцца дзе‑н. Дзе б .. [Анісімаў] ні паварочваўся, каля яго заўсёды збіраліся людзі. Паслядовіч. [Даніла:] — Ну, дзядзька Батура, як ты дзе паварочваешся? Крапіва.
3. Разм. Рабіць, выконваць што‑н. [Сякач:] — Наперадзе ў вас многа спраў. Весялей паварочвайцеся. Алешка. — Каб яны спрахлі, гэтыя скаргі. Толькі паспееш разабрацца з адной, як табе падсоўваюць другую. Адно паварочвайся! Паўлаў.
4. Зал. да паварочваць.
•••
Язык не паварочваецца гл. язык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свярбе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бі́ць, незак.
1. Выклікаць адчуванне казытлівага болю, адчуваць гэты боль.
Ад крапівы пякуць і свярбяць ногі.
Цела свярбіць.
2. перан., безас. Пра неадольнае жаданне зрабіць што-н.
Цэлы дзень свярбела паехаць па грыбы.
◊
Рукі свярбяць (разм.) —
1) хочацца пабіцца;
2) хочацца прыкласці рукі да якой-н. справы.
Язык свярбіць у каго (разм.) — хто-н. не можа стрымацца, каб не сказаць што-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Zúngenfertigkeit
f -, -en уме́нне до́бра гавары́ць; разм. языка́тасць, гаварлі́васць, спрыт на язы́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кало́дка ж.
1. в разн. знач. коло́дка;
2. (в колесе) ступи́ца;
◊ кла́сці галаву́ на ~ку — дава́ть го́лову на отсече́ние;
язы́к не к., ве́дае, што сало́дка — погов. язык не лопа́тка, зна́ет, что сла́дко
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
niewyparzony
niewyparzon|y
: mieć ~ą gębę разм. быць нястрыманым на язык
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)