Verbum

раскідны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які можна раскінуць, раскласці; раскладны.

Раскідное крэсла.

2. Прызначаны для раскідання чаго-н. (спец.).

Раскідная сеялка.

3. Які робіцца шляхам раскідання, рассейвання.

Раскідное ўнясенне ўгнаенняў.

запяка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Страва, прыгатаваная запяканнем.

Рысавая з.

2. Ягадная наліўка з прыправамі, прыгатаваная шляхам гарачай апрацоўкі.

Вішнёвая з.

|| прым. запяка́начны, -ая, -ае.

зме́шаны, -ая, -ае.

1. Які ўтварыўся шляхам змешвання, скрыжоўвання.

Змешаная парода жывёлы.

2. Які складаецца з разнародных элементаў, частак, удзельнікаў.

Змешаныя ўгнаенні.

З. лес.

Змешаная камісія.

|| наз. зме́шанасць, -і, ж.

абвадні́ць, -ню́, -во́дніш, -во́дніць; -во́днены; зак., што (спец.).

Забяспечыць вадой шляхам збудавання сістэмы каналаў і інш.

А. засушлівыя землі.

|| незак. абвадня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абвадне́нне, -я, н.

Штучнае а.

тэро́р, -у, м.

1. Палітыка запалохвання, расправы з палітычнымі праціўнікамі шляхам насілля аж да фізічнага знішчэння.

Палітычны т.

2. перан. Бязлітасны, жорсткі ўціск, насілле.

Т. самадура.

|| прым. тэрарысты́чны, -ая, -ае.