прахо́д, -у, М -дзе, м.
1. гл. прайсці.
2. мн. -ы, -аў. Месца, па якім можна прайсці праз што-н., дзе-н.
П. цераз мост.
П. паміж радамі ў тэатры.
○
Задні праход (спец.) — канечная частка прамой кішкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ВЫСАГО́РАЦ Міхаіл Амосавіч
(н. 19.11.1920, в. Стрыжава Бешанковіцкага р-на Віцебскай вобл.),
Герой Сав. Саюза (1944). Скончыў Віцебскі настаўніцкі ін-т (1940), Маскоўскае ваенна-інж. вучылішча (1941). У Вял. Айч. вайну на фронце з 1941. Камандзір сапёрных узвода, роты капітан Высагорац вызначыўся ў 1944 пры інж. разведцы і буд-ве паромнай пераправы цераз р. Днестр, мастоў цераз р. Прут, Зах. Буг, Сан, Віслу. Пасля вайны на гасп. рабоце.
т. 4, с. 320
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
перемахну́ть сов., разг. перамахну́ць; (через забор — ещё) пераско́чыць;
перемахну́ть че́рез забо́р перамахну́ць (пераско́чыць) це́раз плот;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паве́шанне, ‑я, н.
Удушэнне пры дапамозе пятлі ад цяжару свайго цела. Смерць цераз павешанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пішча́ль, ‑і, ж.
Старадаўняя пушка, а затым вялікае цяжкае ружжо, якое зараджалася цераз ствол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
транс’еўрапе́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які праходзіць цераз усю Еўропу, перасякае яе. Транс’еўрапейскі экспрэс. Транс’еўрапейскі нафтаправод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перапу́шчаны ’ператоплены’ (Скарбы), перапусці́ць ’ператапіць (пра тлушч)’ (карэл., Шатал.). Да пушча́ць ’дазваляць вольна цячы’: пушчаць кроў (Нас.), магчыма, польск. przepuścić ’ператапіць’, першапачаткова — ’пускаць праз што-небудзь (цераз вароты, праз вузкую адтуліну, рэшата і пад.)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
well2 [wel] v. падыма́цца (пра ваду);
Tears welled up in her eyes. Яе вочы напоўніліся слязамі.
well over [ˌwelˈəʊvə] phr. v. перапаўня́цца; лі́цца це́раз край
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
грэ́бля, ‑і, ж.
Насціл з бярвення або галля для пераезду цераз балота, гразкае месца; гаць. Рота неўзабаве падыходзіла да балота, праз якое цягнулася грэбля. Мележ. Пачалі браты церабіць прасекі ў пушчы ды масціць грэблі. Якімовіч. // Насыпная дарога цераз нізкія балоцістыя мясціны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапле́сціся, ‑плятуся, ‑пляцешся, ‑пляцецца; ‑пляцёмся, ‑плецяцеся; пр. даплёўся, ‑плялася, ‑лося; зак.
Разм. Павольна, з цяжкасцю дайсці да якога‑н. месца. Стары ледзь даплёўся да ложка. □ Цераз пажоўклае куп’ё, цераз голы агарод з вязкай вецця на плячы даплёўся [Васіль] да гумна. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)