падмацава́нне ср., в разн. знач. подкрепле́ние;

п. ду́мкі фа́ктамі — подкрепле́ние мы́сли фа́ктами;

адпра́віць п. на фронт — отпра́вить подкрепле́ние на фронт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БНФ (Беларускі Народны Фронт) Belarussische Volksfront

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папаўне́нне ср.

1. пополне́ние;

2. восполне́ние;

1, 2 см. папо́ўніць;

3. воен. пополне́ние;

на фронт прыбыло́ п. — на фронт при́было пополне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reinforce [ˌri:ɪnˈfɔ:s] v. узмацня́ць, умацо́ўваць;

reinforce troops at the front пасыла́ць папаўне́нне на фронт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Popular Front, popular front

Наро́дны Фронт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vólksfront

f - наро́дны фронт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фронтагене́з

(ад фронт + -генез)

утварэнне атмасфернага фронту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

белапо́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які меў дачыненне да белапалякаў. Белапольскі фронт. Белапольская акупацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Студэнцкая лявіца «Фронт», гл. «Фронт»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

добраахво́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які па ўласным жаданні ўступіў у армію ў час вайны.

Пайсці добраахвотнікам на фронт.

2. Той, хто па сваёй ініцыятыве ўзяў на сябе якую-н. работу.

Ехаць на ўборку знайшліся добраахвотнікі.

|| прым. добраахво́тніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)