Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
sidetrack
[ˈsaɪdtræk]1.
n.
запасны́ шлях
2.
v.t.
1) пераво́дзіць (цягні́к) на запасны́ шлях
2) адця́гваць ад тэ́мы, адця́гваць ува́гу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Betrácht
außer ~ lássen* — пакіда́ць без ува́гі
in ~ kómmen* — быць улі́чаным
in ~ zíehen* — браць пад ува́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Разо́нт: у разонт прымаць ’улічваць, прымаць пад увагу’ (Нар. Гом., Ян.), разо́н ’увага’ (Сцяшк. Сл.), ’упэўненасць, адвага’: грошы много даюць разону (Сержп. Казкі). Ад рэзо́н ’слушнасць, рацыя’, ’довад’. Застаецца незразумелым з’яўленне ‑т.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ага́ч ’дровы’ (Касп.) да цюрк.aɣač. Цікава звярнуць увагу на арэал гэтага слова, якое, як здаецца, на іншай беларускай, рускай і ўкраінскай тэрыторыях не сустракаецца. Магчыма, літоўска-татарскага паходжання (Супрун, ТЛЭ, 43–44).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
respect1[rɪˈspekt]n.
1. (for) пава́га; паша́на;
She won the respect of everyone. Яна заслужыла ўсеагульную павагу.
2.pl.respects прывіта́нне, шанава́нне;
Give my respects to your wife. Перадай ад мяне прывітанне сваёй жонцы.
♦
in respect of/with respect tofml што даты́чыцца, што да…;
pay one’s respect to smb. выка́зваць каму́-н. сваю́ паша́ну;
without respect to не прыма́ць пад ува́гу, не прыма́ючы пад ува́гу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Разм. Выклікаць чыю‑н. увагу, сімпатыю; спадабацца. Прыглянулася Алія старому баю.Даніленка.А калі парою, Здарыцца часіна, Прыглянуцца нашы Хлопец ці дзяўчына, — Рады мы заўсёды З вамі нарадніцца.Русак.Вось гэтыя месцы і прыглянуліся працавітым мірным бабрам — вакол цішыня і спакой, шмат вады і корму.Самусенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аклі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго.
Назваць па імені, крыкнуць што‑н. каму‑н., каб звярнуць увагу, спыніць. Выйшла [дзяўчына] на ганак светлай, чароўнай Зарой світання. Можа, аклікнуць шчасце сваё мне, Сваё каханне?Танк.Недалёка ад лесу адзін з падарожнікаў, што ішоў ззаду і паглядаў на сонца, раптам аклікнуў таварыша.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выка́знік, ‑а, м.
1. Галоўны член сказа, які абазначае дзеянне ці стан прадмета, выражанага дзейнікам; прэдыкат. Просты, састаўны выказнік.
2. Тое, што і выразнік. У імкненні служыць мастацкім словам простаму люду ці, інакш кажучы, быць выказнікам яго гора Багушэвіч даволі часта засяроджваў увагу амаль выключна на сацыяльных аспектах жыцця.Ярош.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)