Entférnung

f -, -en

1) адле́гласць, адда́ленасць

sich in éiniger ~ hálten* — трыма́цца на адле́гласці

2) выдале́нне, звальне́нне (ад пасады)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

behárren

vi (h, s)

1) насто́йваць (auf A, bei D – на чым-н.)

2) не мяня́цца; трыма́цца свайго́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хладнокро́вие ср. (спокойствие) спако́й, -ко́ю м., спако́йнасць, -ці ж.; (сдержанность) стры́манасць, -ці ж.; (выдержка) вы́трымка, -кі ж.; (безразличие, равнодушие) абыя́кавасць, -ці ж.;

сохраня́ть хладнокро́вие спако́йна трыма́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храни́ться

1. (находиться на сохранении) захо́ўвацца, хава́цца;

2. (оставаться в неприкосновенности) захо́ўвацца;

3. (оберегаться, сохраняться) ахо́ўвацца; засцерага́цца;

4. страд. захо́ўвацца, хава́цца; трыма́цца; ахо́ўвацца, засцерага́цца; см. храни́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяржа́цца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; незак.

Трымацца. Гэй, ляці, але дзяржыся, Злы яздок, Без пары не праваліся У масток. Чарот. А Сцёпка вывеў з гэтага такое заключэнне, што і перабор меры таксама нядобры, як і недабор. Трэба быць асцярожным і больш дзяржацца сярэдзіны. Колас.

•••

Толькі дзяржыся! — выклічнік, які паказвае на высокую ступень праяўлення якой‑н. якасці. — А які з мяне музыка быў у тых гадах, дык толькі дзяржыся! Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупі́нка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Памянш. да крупіна; маленькая крупіна.

2. Дробная часцінка чаго‑н. З сосен ападалі на тратуар ледзяныя крупінкі інею. Грамовіч. // перан. Пра вельмі малую колькасць чаго‑н. [Наталля:] Шчаслівая тым, што я патрэбны чалавек, што магу несці хоць крупінку цяжару, які лёг на плечы народа. Крапіва. У Ганны Сяргееўны яшчэ была крупінка надзеі, і яна рашыла трымацца да канца. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́драсць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і якасць мудрага (у 1, 2 знач.). Народная мудрасць. Жыццёвая мудрасць. □ Кніга — казачны скарб чалавечай мудрасці. «Звязда». [Бобрык:] — За касільна трымацца мудрасці вялікай не трэба. Дуброўскі.

2. Мудрыя думкі, выказванні, жыццёвы вопыт. Кажуць людзі: «Гады — не пуды». Гэтай мудрасці я не пярэчу. Прануза.

3. Разм. Што‑н. складанае, цяжкае для разумення. [Якаў] прыглядаўся да [дарожных] знакаў, стараўся ўспомніць усю гэту мудрасць — некалі ж вучыў. Кулакоўскі.

•••

Зуб мудрасці гл. зуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хісну́цца, хіста́цца

1. wánken vi, schwíngen* vi, wáckeln vi; táumeln vi (h, s) (няцвёрда трымацца на нагах); tórkeln vi (пра n’янага);

2. перан (быць у нерашучасці) schwánken vi, únschlüssig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыкта́т м Diktát n -(e)s, -e;

палі́тыка дыкта́ту die Politík des Diktáts;

трыма́цца дыкта́ту dem Diktát gehórchen; sich nach dem Diktát ríchten;

падпарадко́ўвацца дыкта́ту мо́ды dem Diktát der Mode gehórchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blackguard

[ˈblægɑ:rd]

1.

n.

няго́днік -а m., падлю́га -і m. & f.

2.

v.t.

ла́яцца непрысто́йнымі сло́вамі

3.

v.i.

трыма́цца як няго́днік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)