люстры́н, ‑у, м.

Уст. Шарсцяная ці паўшарсцяная тканіна з глянцам.

[Фр. lustrine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мараке́н, ‑у, м.

Тканіна са штучнага шоўку, падобная на крэпдэшын.

[Фр. marocain — мараканскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муслі́н, ‑у, м.

Тонкая баваўняная ці шаўковая тканіна палатнянага перапляцення.

[Фр. mousseline, ад назвы іракскага горада Масул.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўпразры́сты, ‑ая, ‑ае.

Амаль празрысты, не зусім празрысты. Напаўпразрыстая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парцье́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парцьеры. Парцьерная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыпс, ‑у, м.

Моцная тканіна палатнянага перапляцення ў дробны рубчык.

[Фр. reps.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́ржа, ‑ы, ж.

Тканіна для падкладкі з дыяганальным перапляценнем нітак.

[Фр. serge.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарпі́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сарпінкі. Сарпінкавая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

файдэшы́н, ‑у, м.

Высокагатунковая шаўковая тканіна, адзін з відаў фаю.

[Фр. faille de Chine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлары́н, ‑у, м.

Род штучнага валакна; тканіна з такога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)