каленко́р, -у, м.

Баваўняная, моцна праклееная тканіна аднаколернай афарбоўкі.

◊

Іншы каленкор (разм.) — зусім іншая справа, іншая размова.

|| прым. каленко́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)