Verbum

анлайнавы слоўнік

vertéuern

vt падаражы́ць, падня́ць цану́ (на тавар)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Áusfuhrartikel

m -s, - прадме́т вы́вазу, лкспартны тава́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Impórtgut

n -(e)s, -güter і́мпартны тава́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Тава́ранка ’назва грыба’ (Нар. Гом.), тава́рынка, тава́ранак ’грыб малачай звычайны, Lactarius trivialis Fr.’ (мазыр., рагач., Сярж.–Яшк.). Да тавар ₁ (гл.), параўн. таварачы; відаць, з-за малочнага соку, які выдзяляецца на зломе, параўн. іншыя назвы гэтага віду грыбоў: кароўка, кароўнік і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бэквардэ́йшн

(англ. backwardation)

сітуацыя, пры якой цэны на наяўны тавар вышэйшыя, чым каціроўкі па здзелках на тэрмін, а цэны на тавар з бліжэйшым тэрмінам пастаўкі вышэйшыя, чым на тавар з аддаленымі тэрмінамі пастаўкі (проціл. кантанга).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

канды́цыя, ‑і, ж.

1. Норма, якасць, якім павінен адпавядаць той або іншы тавар, матэрыял і інш. Давесці да пэўнай кандыцыі. Пасяўная кандыцыя насення.

2. Уст. Умова дагавору, пагаднення. Выгадныя кандыцыі. Кандыцыі гандлёвага пагаднення.

[Лац. conditio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накладны́, -а́я, -о́е.

1. Які накладваецца, прымацоўваецца зверху чаго-н.; які пакрывае тонкім слоем што-н.

Накладныя кішэні.

Накладное серабро.

2. у знач. наз. накладна́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж. Дакумент, па якім здаецца або прымаецца груз, перадаецца тавар.

Прыняць прадукты па накладной.

○

Накладныя выдаткі — дадатковыя выдаткі на гаспадарча-арганізацыйныя патрэбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

commodity

[kəˈmɑ:dəti]

n., pl. -ties

1) тава́р, вы́раб -у m.

2) прадме́т ужы́тку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

merchandise

[ˈmɜ:rtʃəndaɪz]

тава́ры pl. of тава́р -у m.

гандлява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

нява́жны

1. (малозначительный) нева́жный, несуще́ственный;

2. (посредственный) нева́жный;

н. тава́р — нева́жный това́р;

3. (о внешнем виде) некази́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)