цягавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цягі (у 2 знач.); прызначаны для цягі, перамяшчэння чаго‑н. Цягавая сіла. Цягавы электрарухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тя́говый в разн. знач. ця́гавы;

тя́говая си́ла ло́шади ця́гавая сі́ла каня́;

тя́говый кана́т ця́гавы кана́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вар’яцкі прыметнік

  1. Уласцівы вар’яту, такі, як у вар’ята.

    • В. смех.
    • Вар’яцкія вочы.

  2. Прызначаны для вар’ята (размоўнае).

    • В. дом.

  3. Крайне безразважлівы, дзікі.

    • Вар’яцкія ідэі, планы.

  4. пераноснае значэнне: Які характарызуецца крайняй ступенню праяўлення (па сіле, велічыні, напружанасці; размоўнае).

    • Вар’яцкая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Снага́ ‘магчымасць, здольнасць, сіла’ (ТС). Параўн. укр. сна́га́ ‘сіла’, снажни́й ‘моцны’, рус. наўг. сна́га ‘сіла, намаганне, поспех’, сна́жный ‘дужы’, рус.-ц.-слав. снага ‘поспех, дзейнасць’, польск. snaga ‘старанне, імкненне’, snażyć się ‘старацца’, каш. snåžëc ‘рабіць прыгожым’, чэш., славац. snaha ‘намаганне, моцнае жаданне’, серб.-харв. сна́га ‘сіла, моц, чысціня’, сна́жити ‘узмацняць, умацоўваць; чысціць’, славен. snága ‘чысціня’, макед. снага ‘цела, тулава’, балг. снага́ ‘цела, сіла’, ст.-слав. снага ‘жаданне, намаганне’. Прасл. *snaga не мае пэўнай этымалогіі. Бязлай (3, 278–279) выводзіць з і.-е. *snāgo‑ ‘чысты, лепшы’ або *snógo‑, якое магчыма параўнаць, напрыклад, з грэч. νηγάτεος ‘прыгожы (пра туніку)’; лат. snaigs ‘гнуткі, стройны’, naigs ‘прыткі, цвёрды’. Борысь (SEK, 4, 339) значэнне ‘чысты’ лічыць другасным, вытворным ад ‘старанны’. Варбат (Этимология–1964, 28–30) дапускае роднасць з наглы (гл.), падкрэсліваючы іх семантычную блізкасць: ‘сіла, дзейнасць, імкненне’ — ‘хуткі, раптоўны’; тады *snaga ад страчанага славянскага дзеяслова з коранем (s)nag‑ з s‑mobile. Гл. яшчэ Фасмер, 3, 696; Махэк₂, 564; ЕСУМ, 5, 332; Глухак, 568; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 325–326.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

brawn [brɔ:n] n.

1. фізі́чная сі́ла; (развіты́я) му́скулы

2. BrE халадзе́ц са свіно́й або́ цяля́чай галавы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жыватворчы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і жыватворны. Жыватворчы ўплыў. ▪ Усё зацвіло, загаманіла, Бы жыватворчая тут сіла Ад сну прыроду абудзіла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Trágkraft

f - тэх. пад’ёмная сі́ла, грузападыма́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Tríebkraft

f - тэх., фіз. ру́хальная сі́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zentrifugálkraft

f -, -kräfte фіз. цэнтрабе́жная сі́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schwérkraft

f - фіз. сі́ла цяжа́ру; прыцягне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)