etch [etʃ] v. (in, on) гравірава́ць (на метале, шкле і да т.п.)

♦

be etched (оn) урэ́зацца, запа́сці (у памяць, сэрца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гіпертрафі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі павялічаны ад гіпертрафіі. Гіпертрафіраванае сэрца. // перан. Празмерны. Гіпертрафіраваны страх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валакардзі́н, ‑у, м.

Лякарства, якое выкарыстоўваецца пры захворваннях сэрца і цэнтральнай нервовай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ад’яда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ад’есці.

•••

Сэрца ад’ядаць — непакоіць сваімі паводзінамі, учынкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўро́з, ‑у, м.

Функцыянальнае расстройства, захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы. Неўроз сэрца. Агульны неўроз.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакла́ўшы,

Дзеепрысл. зак. ад пакласці.

•••

Паклаўшы руку на сэрца — шчыра, чыстасардэчна (гаварыць, прызнацца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэтаско́п, ‑а, м.

Медыцынскі інструмент у выглядзе трубкі для выслухвання сэрца і лёгкіх.

[Ад грэч. stēthos — грудзі і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сэрцабі́цце, ‑я, н.

Пачашчанае біццё сэрца (ад хвалявання, хваробы, хуткага руху і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тахікарды́я, ‑і, ж.

Значнае паскарэнне работы сэрца, абумоўленае рознымі фізіялагічнымі і паталагічнымі ўплывамі.

[Ад грэч. tachýs — хуткі, скоры і kardía — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Запіс якіх‑н. гукаў на фанаграму. Фанаграфія гукаў сэрца.

[Ад грэч. phōnē — гук і skopeō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)