академи́ческий акадэмі́чны;
академи́ческий теа́тр акадэмі́чны тэа́тр;
академи́ческое собра́ние акадэмі́чны сход;
академи́ческий час акадэмі́чная гадзі́на;
академи́ческий о́тпуск акадэмі́чны во́дпуск;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Заба́ва ’пацеха’. Рус., укр. заба́ва ’тс’, польск. zabawa ’тс’, ’таварыскі сход з мэтай забавы’, в.-луж. zabawa ’пацеха’, чэш., славац. zábava ’пацеха, сход’, славен. zabava ’перашкода’, ’забава’, серб.-харв. за́бава, за̑бава ’забава; прадмет, які дае пацеху’, уст. ’цяжкасць’, балг. заба́ва ’спазненне; пацеха’, макед. забава ’пацеха’. Ст.-рус. забава ’затрымка; справа; пацеха’ (XVII ст.). Прасл. імя zabava ўтворана ад дзеяслова zabaviti(sę) з дапамогай тэматычнага (асноваўтвараючага) ‑а‑, якое потым ператварылася ў канчатак. Дзеяслоў узнік у выніку прэфіксацыіі *za‑ + baviti + sę; гл. бавіцца 1. Параўн. Мельнічук, Этимология, 1967, 62–63.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Kréistag
m -(e)s, -e гіст. крайста́г, раённы сход дэпута́таў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нечарго́вы, ‑ая, ‑ае.
Які адбываецца без чаргі, па-за вызначаным тэрмінам. Нечарговая сесія Вярхоўнага Савета. Нечарговы сход. Нечарговы адпачынак. □ Пасля ўрокаў быў прызначаны нечарговы збор атрада. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
convene
[kənˈvi:n]
1.
v.i.
зьбіра́цца, зьяжджа́цца
2.
v.t.
1) скліка́ць сход, пасе́джаньне
2) выкліка́ць (у суд)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лю́дны
1. dicht bevölkert; belébt (ажыўлены);
лю́дная ву́ліца belébte [verkéhrsreiche] Stráße;
2.:
лю́дны сход stark besúchte Versámmlung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
панабяга́ць, ‑ае; зак.
1. Хутка сабрацца ў адным месцы ў вялікай колькасці. Жанок панабягала — Як бы хто сход сазваў. Гілевіч.
2. Нацячы, насыпацца куды‑н. у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Парла́мент ’вышэйшы заканадаўчы орган буржуазнай дзяржавы, заснаваны часткова або цалкам на выбарных органах’ (ТСБМ). З рус. парла́мент ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83). У рус. м. праз польск. parlament ад італ. parlamento ’абмеркаванне, перагаворы, сход’ (Брукнер, 396; Фасмер, 3, 208).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
злёт, злёту, М злёце, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. злятацца — зляцецца.
2. Сход, з’езд прадстаўнікоў якой‑н. масавай арганізацыі або якой‑н. прафесіі. Злёг піянераў. Злёт калгаснікаў-жывёлаводаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сур’ёзна, прысл.
1. Прысл. да сур’ёзны.
2. Не жартуючы, без смеху. Чорныя гузічкі Мішкавых вачэй глядзяць уважліва, сур’ёзна. Брыль.
3. у знач. пабочн. Разм. Сапраўды. Сход пераносіцца назаўтра, сур’ёзна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)