гюве́ч

(тур. qüveć)

1) страва са смажанага мяса з гароднінай;

2) кансерваваная гародніна з мясам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

галу́шка ж

1. (круглы камяк) Kügelchen n -s, -, rúndes Klümpchen;

2. мн (страва) Méhlklöße pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Кі́бкі ’страва з малака і крухмалу’ (З нар. сл.). Калі ўлічыць, што страва складаецца з кавалкаў крухмалу і вадкасці, можна дапусціць паходжанне кібкі ад скібкі (гл. скібка). Пры гэтым адбылася памылковая дэкампазіцыя з прыняццем пачатковага с‑ за прэфікс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лементу́ха ’страва з ягад’ (ТС). Няясна. Магчыма да лямешка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Іда́, ’яда, харчы, страва’ (Бяльк.), укр. іда́ (Грынч.). Гл. яда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

беф-строганаў, нескл., м.

Мясная страва з невялікіх кавалкаў струганага мяса ў падліве. Як толькі афіцыянтка наважылася паставіць перад Кумейшам беф-строганаў, ён выставіў руку і загадаў: — Дайце сёння біфштэкс з рысам. Кавалёў.

[Ад фр. boeuf — ялавічына і ўласнага імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарбуз, ‑а, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом.

2. Буйны круглы або авальны плод гэтай расліны. Маці ў сенцах рэзала нажом гарбузы. Гамолка.

3. Страва з гэтага плода. Наварыць гарбуза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рулі, ‑ёў; адз. няма.

Абл. Страва, прыгатаваная з накрышанага хлеба ў малако ці ў падсоленую (з алеем) або падсалоджаную ваду. — Накрышы ў міску хлеба, нарэж цыбулі, гуркоў, налі расолу. Вось будуць рулі! Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэці прыметнік

  1. гл. тры.

  2. Асабіста не зацікаўлены ў чым-н., што датычыцца дзвюх другіх асоб; пабочны.

    • Трэцяя старана.

  3. Не галоўны, не першаразрадны.

    • Т. сорт.
    • Трэція ролі іграць.

  4. трэцяя; Які атрымліваецца ад дзялення на тры.

    • Трэцяя частка.

  5. трэцяе: Страва, якая падаецца на дэсерт.

    • На трэцяе кампот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

юшка​2 назоўнік | жаночы род

  1. Страва са свежай рыбы з прыправамі; рыбны адвар.

    • Акунёвая ю.

  2. Поліўка (у 1 знач.).

    • Грыбная ю.

  3. Жыжка ва ўсякай страве.

    • Сёрбай юшку, на дне гушча! (з народнага).

  4. пераноснае значэнне: Кроў (размоўнае).

    • Сунуў кулаком у нос і спусціў яму юшку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)