ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Злучаць, звязваць што-н. з чым-н. пэўным чынам.

Я. рэкі каналам.

2. каго-што. Злучаць, збліжаць каго-, што-н. з кім-, чым-н., утвараючы адзінае цэлае; змяшчаць, аб’ядноўваць у сабе.

Дружная праца, узаемная павага і выручка ядналі сям’ю.

Творы пісьменніка яднаюць у сабе нацыянальныя і інтэрнацыянальныя матывы.

3. каго (што). Аб’ядноўваць, згуртоўваць для дружных агульных дзеянняў.

Рабочы камітэт яднае людзей розных спецыяльнасцей.

4. каго (што). Ствараць паміж кім-н. блізкія, сяброўскія адносіны, падтрымліваць цесную сувязь.

Нас яднаюць агульныя інтарэсы.

|| наз. ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

produce​2 [prəˈdju:s] v.

1. вырабля́ць, выро́шчваць;

Canada produces high-quality wheat. Канада вырошчвае высакаякасную пшаніцу.

2. прад’яўля́ць, прадстаўля́ць

3. выкліка́ць, быць прычы́най;

produce results дава́ць вы́нікі

4. ста́віць, ствара́ць (п’есу, фільм і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гу́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Звонкі, выразны, далёка чутны. Гучным голасам прывітаў Шырокі маладых настаўнікаў. Колас. За дзвярамі пачуўся гучны тупат. Гартны.

2. Здольны ствараць чысты, звонкі гук. Гучная скрыпка. □ Дзесь збоку, яшчэ далей, Грае гучная труба. Колас.

3. перан. Які карыстаецца вялікай папулярнасцю; шырокавядомы. Гучная слава. □ Другі баран — ні «бэ», ні «мя», А любіць гучнае імя. Крапіва.

4. перан. Напышлівы, многаабяцаючы. Гучныя фразы. Гучная рэклама.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што і без дап.

1. Прытварыцца (прытварацца) хворым. Расказаў сам Сербаноўскі: — Вам, гэта павінна быць цікава, Кірыла Васільевіч. Знішчыўшы дакументы на Дымара, .. [здраднік] сімуляваў прыступ эпілепсіі. Упаў на вуліцы ўвечары. Шамякін.

2. Стварыць (ствараць) ілжывае ўяўленне аб чым‑н. Андрэй пайшоў з райкома з нейкім цяжкім асадкам у душы: .. падтрымаў сімулянта, чалавека, які хаваў хлеб ад дзяржавы і сімуляваў голад. Лобан.

[Ад лац. simulare.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

choke​2 [tʃəʊk] v.

1. душы́ць; душы́цца; задыха́цца;

choke to death задушы́ць, удушы́ць

2. заглуша́ць;

choke a fire тушы́ць во́гнішча, касцёр, аго́нь;

choke a plant заглуша́ць раслі́ну

3. загрува́шчваць;

choke the highway ствара́ць зато́р на аўтамагістра́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obstruct [əbˈstrʌkt] v.

1. перагаро́джваць, загаро́джваць; ствара́ць перашко́ды;

obstruct the road загаро́джваць даро́гу; заступа́ць даро́гу;

obstruct the light засланя́ць святло́;

obstruct the traffic заміна́ць ву́лічнаму ру́ху

2. перашкаджа́ць, заміна́ць; абцяжа́рваць, ускладня́ць;

obstruct a plan перашкаджа́ць выкана́нню пла́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

incentive [ɪnˈsentɪv] n. (for, to) сты́мул; заахво́чванне;

economic/finance incentives эканамі́чныя/фіна́нсавыя сты́мулы;

tax incentives падатко́выя заахво́чванні;

create/provide an incentive ствара́ць/забяспе́чваць сты́мул;

I’ve got no incentive to do that. У мяне няма стымулу рабі́ць гэта.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вінегрэ́т, ‑у, М ‑грэце, м.

1. Халодная страва, прыгатаваная з дробных кавалачкаў нарэзанай агародніны, часам з рыбай або мясам, і запраўленая алеем, воцатам і пад.

2. перан. Разм. Сумесь розных прадметаў, паняццяў. [Настрыца:] — Мяне цікавіць: з каго вы гэтую брыгаду будзеце ствараць, хто ў яе зараз пойдзе?.. Усе працуюць, кожны на сваім месцы, а тут і ўборка падыходзіць. Можна такога вінегрэту нарабіць, што потым і за цэлы год не разбярэшся... Стаховіч.

[Ад фр. vinaigrette — падліва з воцатам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыні́ць, чыню, чыніш, чыніць; незак., што.

1. Рабіць, учыняць, тварыць. Чыніць суд і расправу. □ Ніякай бяды.. [рака] ніколі не чыніла: не пагражала людзям разлівам, не размывала берагоў, не шумела злоснай пенай. Кулакоўскі. Як у хаты рабункі чыніць Панаедуць чужыя салдаты, Сэрца ўраз зашчыміць, зашчыміць — Бо ўмясціла ўсе хаты. Куляшоў. Запас бяды не чыніць. Прымаўка. // Ствараць, утвараць; ставіць. Амерыканскія ўлады чынілі розныя перашкоды савецкім журналістам. «ЛіМ».

2. Рабіць кудзелю. Дзяўчаты чынілі кудзелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wstręt, ~u

м. агіда;

budzić wstręt — выклікаць агіду;

czuć wstręt — адчуваць агіду (да чаго), гадзіцца (чым);

czynić ~y — ствараць перашкоды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)