слінаго́н, ‑у, м.

Аднагадовая расліна сямейства складанакветных, некаторыя віды якой ужываюцца ў медыцыне як слінагонны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацья́ддзе, ‑я, н.

Рэчыва, якое аслабляе дзеянне яду. // перан. Сродак супраць чаго‑н. шкоднага або непажаданага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

IUD [ˌaɪju:ˈdi:] n. (скар. ад intrauterine device) унутрыма́тачны супрацьзача́ткавы сро́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lifeline [ˈlaɪflaɪn] n. выратава́льны сро́дак; я́кар рату́нку; адзі́ная/апо́шняя надзе́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vengeful [ˈvendʒfəl] adj. fml по́мслівы;

a vengeful weapon сро́дак по́мсты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odżywka

ж. [od-żywka] пажыўны (мацавальны) сродак;

odżywka do włosów — мацавальны сродак для валасоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

weapon [ˈwepən] n.

1. збро́я;

nuclear weapons я́дзерная збро́я;

all-purpose weapon універса́льная збро́я

2. сро́дак;

a weapon against smb. сро́дак самаабаро́ны ад каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антыві́рус, ‑а, м.

Лячэбны сродак, які мае ўласцівасць затрымліваць размнажэнне таго віду мікроба, ад якога ён атрыманы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарчы́чнік, ‑а, м.

Кусок паперы, матэрыі, пакрыты слоем гарчыцы (выкарыстоўваецца як лекавы сродак, што выклікае прыток крыві).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтако́рань, ‑ю, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых, з мясістых каранёў якой здабываюць сродак для спынення крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)