яхт-клу́б
(англ. yacht-club)
спартыўная арганізацыя, якая аб’ядноўвае спартсменаў, што займаюцца водным спортам (парусным, вёсельным, маторным), а таксама будынак, дзе знаходзіцца гэта арганізацыя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ша́йба, ‑ы, ж.
1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе плоскага кольца. Латунная шайба. Гумавая шайба. □ На якарныя балты проста надзя[ва]юць шырокія шайбы, прышрубоўваюць іх гайкамі, і на гэтым мацаванне заканчваецца. Чаркасаў.
2. Спец. Спартыўная прылада ў выглядзе гумавага ці пластмасавага плоскага дыска для гульні ў хакей. Скончылася лета, футбольны мяч ідзе на адпачынак, і настае чарга клюшкі. Ганяць шайбу можна дзе хочаш. Няхай.
[Ням. Scheibe.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
field1 [fi:ld] n.
1. по́ле, луг;
in the field на по́лі
2. галіна́ ве́даў/дзе́йнасці
3. спарты́ўная пляцо́ўка
♦
have a field day : The tabloid press had a field day with the scandal. Таблоіды смакавалі гэты скандал.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
тэ́ніс
(англ. tennis)
спартыўная гульня ў мячык, які перакідваецца ўдарамі ракеткі на спецыяльнай пляцоўцы (корт1), раздзеленай сеткай;
настольны т. — тое, што і пінг-понг.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дартс
(англ. darts)
спартыўная гульня, спаборніцтва па кіданню стрэл рукой у спецыяльную мішэнь.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
кетч
(англ. catch = лавіць)
прафесійная спартыўная барацьба, у якой дазволены любыя сілавыя прыёмы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пейнтбо́л
(англ. paintball)
спартыўная камандная гульня са спецыяльнымі ружжамі (маркерамі), якія страляюць фарбамі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ску́тэр
(англ. scooter, ад scoot — бегчы)
аднамесная пласкадонная спартыўная лодка з падвесным маторам.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
з’арганізава́цца, ‑зуецца; ‑зуемся, ‑зуецеся, ‑зуюцца; зак.
1. Аб’яднацца, стварыўшы якую‑н. групу, арганізацыю. [Тодар] далучыўся да былых акружэнцаў, што з’арганізаваліся ў партызанскі атрад. З імі і праваяваў усю вайну. Пальчэўскі. [Крывавязаў:] — Мы, восем чалавек артылерыстаў, пазаўчора з’арганізаваліся ў ячэйку. Хадкевіч. // Аб’яднацца. згуртавацца для якой‑н. мэты. [Янка Чабор] пісаў: «Давайце з’арганізуемся, каб агульнымі сіламі выдаваць свой уласны часопіс». Хромчанка.
2. Заснавацца, стварыцца, узнікнуць. Пры клубе з’арганізаваўся аматарскі хор.
3. Набыць арганізаваны характар. З’арганізавалася спартыўная вучоба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паяды́нак
(польск. pojedynek)
1) узброеная сутычка двух праціўнікаў, дуэль;
2) спартыўная барацьба двух праціўнікаў;
3) наогул барацьба з кім-н., чым-н. (напр. п. са стыхіяй).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)