фізкульту́рнік, ‑а, м.

1. Той, хто сістэматычна або прафесіянальна займаецца фізкультурай; спартсмен. Тады гэта быў нікому яшчэ невядомы фізкультурнік, які рабіў першыя крокі ў спорце. Васілёнак.

2. Разм. Выкладчык фізкультуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтса́йдар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартсмен або спартыўная каманда, што займаюць у спаборніцтве адно з апошніх месц і не маюць шанцаў на перамогу.

2. перан. Той, хто адстае ад іншых у якой-н. справе ці сферы дзейнасці.

|| прым. аўтса́йдарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

hot dog1 [ˈhɒtdɒg] n.

1. бу́лачка з гара́чай сасі́скай, «хо́т-дог»

2. AmE ло́ўкі спартсме́н (які эфектна выконвае складаныя практыкаванні, трукі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

па́руснік м разм

1. (судна) Sgelschiff n -(e)s, -e; Sgler m -s, -;

2. (спартсмен) Sgler m, Sgelsportler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прафесіяна́л м Professionlle (sub) m -n, -n, Berfs-, von Berf;

ён спартсме́н-прафесіяна́л er ist Berfssportler; er ist Prf (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

баксёр, ‑а, м.

1. Спартсмен, які займаецца боксам.

2. Гіст. Удзельнік паўстання супраць чужаземных захопнікаў у 1900 годзе ў Кітаі.

3. Парода службовых сабак, якія маюць круглую галаву, кароткую морду, жоўтую поўсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкарды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Тое, што і рэкардсмен (у 1 знач.). Спартсмен-рэкардыст.

2. Той, хто захапляецца рэкордамі, рэкардызмам.

3. Свойская жывёла, якая вызначаецца рэкорднымі паказчыкамі ў якіх‑н. адносінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разра́днік 1, ‑а, м.

Аўтаматычнае прыстасаванне, якое засцерагае электрычным устаноўкі ад перанапружання. Іскравы разраднік.

разра́днік 2, ‑а, м.

Спартсмен, які мае спартыўны разрад. На прадпрыемствах амаль уся моладзь — значкісты ГПА і спартсменыразраднікі. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкардсме́н, ‑а, м.

1. Спартсмен, які ўстанавіў рэкорд. Яшчэ нядаўна майстар спорту Гальдштэйн выступаў у лёгкай вазе і з’яўляўся чэмпіёнам і рэкардсменам. «Маладосць».

2. Разм. Чалавек, які дасягнуў найбольшых поспехаў у вытворчай працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрэнірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад натрэніраваць.

2. у знач. прым. Які атрымаў добрую трэніроўку; вопытны, умелы. Натрэніраваны спартсмен. □ Першы ішоў ляснік. За ім лёгкім крокам натрэніраванага хадака нячутна ступаў незнаёмец. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)