альпіні́ст

(ад лац. alpinus = альпійскі)

спартсмен, які займаецца альпінізмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

hot dog​1 [ˈhɒtdɒg] n.

1. бу́лачка з гара́чай сасі́скай, «хо́т-дог»

2. AmE ло́ўкі спартсме́н (які эфектна выконвае складаныя практыкаванні, трукі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

па́руснік м разм

1. (судна) Ségelschiff n -(e)s, -e; Ségler m -s, -;

2. (спартсмен) Ségler m, Ségelsportler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прафесіяна́л м Professionélle (sub) m -n, -n, Berúfs-, von Berúf;

ён спартсме́н-прафесіяна́л er ist Berúfssportler; er ist Prófí (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

баксёр, ‑а, м.

1. Спартсмен, які займаецца боксам.

2. Гіст. Удзельнік паўстання супраць чужаземных захопнікаў у 1900 годзе ў Кітаі.

3. Парода службовых сабак, якія маюць круглую галаву, кароткую морду, жоўтую поўсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкардыст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Тое, што і рэкардсмен (у 1 знач.). Спартсмен-рэкардыст.

2. Той, хто захапляецца рэкордамі, рэкардызмам.

3. Свойская жывёла, якая вызначаецца рэкорднымі паказчыкамі ў якіх‑н. адносінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яхтсме́н

(англ. yachtsman)

спартсмен, які займаецца водным спортам на яхтах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прагрэсіраваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Паступова ўзмацняцца, павялічвацца.

    • Хвароба прагрэсіруе.

  2. Рухацца наперад па шляху прагрэсу.

    • Навука прагрэсіруе.

  3. у чым і без дапаўнення. Паляпшаць сваё майстэрства ў якойн. галіне, свае веды і пад., удасканальвацца.

    • Юны спартсмен прагрэсіруе.

|| назоўнік: прагрэсіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

разраднік 1, ‑а, м.

Аўтаматычнае прыстасаванне, якое засцерагае электрычным устаноўкі ад перанапружання. Іскравы разраднік.

разраднік 2, ‑а, м.

Спартсмен, які мае спартыўны разрад. На прадпрыемствах амаль уся моладзь — значкісты ГПА і спартсменыразраднікі. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкардсмен, ‑а, м.

1. Спартсмен, які ўстанавіў рэкорд. Яшчэ нядаўна майстар спорту Гальдштэйн выступаў у лёгкай вазе і з’яўляўся чэмпіёнам і рэкардсменам. «Маладосць».

2. Разм. Чалавек, які дасягнуў найбольшых поспехаў у вытворчай працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)