бая́рства, ‑а, н., зб.

Гіст.

1. Баяры, баярскае саслоўе. Адным з першых у барацьбу за самакіраванне ўключыўся Полацк. Барацьба суправаджалася рэзкімі канфліктамі паміж гараджанамі і баярствам. «Полымя».

2. Званне, сан баярына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

benediction [ˌbenɪˈdɪkʃn] n.

1. relig. блаславе́нне, малі́тва (перад ядой і пасля яды)

2. Benediction пасвячэ́нне ў сан аба́та (у католікаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cardinal​1 [ˈkɑ:dɪnl] n.

1. кардына́л (царкоўны сан)

2. кардына́л (птушка)

3. я́рка-чырво́ны/пунсо́вы ко́лер

4. math. ко́лькасны лічэ́бнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bishopric

[ˈbɪʃəprɪk]

n.

1) сан, стано́вішча бі́скупа

2) япа́рхія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kapłański

свяшчэнніцкі; жрэцкі;

święcenia ~e — пасвячэнне ў духоўны сан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кардына́л

(польск. kardynał, ад лац. cardinalis = галоўны)

1) вышэйшы (пасля папы) духоўны сан у каталіцкай царкве, а таксама асоба, якая мае гэты сан;

2) пеўчая птушка сямейства аўсянкавых з ярка-чырвоным пер’ем, якая водзіцца ў Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

епі́скапства н.

1. (сан) Bíschofswürde f -;

2. (акруга) Bístum n -s, Bístümer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cardinalate

[ˈkɑ:rdənəleɪt]

n.

1) стано́вішча, сан кардына́ла, кардына́льства n.

2) кардына́льская кале́гія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГО́РСКІ Пётр Андрэевіч

(10.6.1874, в. Валок Харкаўскай вобл., Украіна — ?),

бел. вучоны ў галіне гігіены. Д-р медыцыны (1910). Скончыў Ваенна-мед. акадэмію ў Пецярбургу (1898). Працаваў ваен. урачом у г. Бабруйск. Навук. працы па вывучэнні сан. стану Бабруйска, пра фіз. развіццё, здароўе насельніцтва Бабруйскага павета. Сфармуляваў прапановы пра паляпшэнне сан. стану, развіццё мед. дапамогі і ўвядзенне сан. нагляду ў Бабруйску.

т. 5, с. 366

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

dostojność

ж.

1. годнасць;

2. уст. высокае званне; высокая пасада; сан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)