form​2 [fɔ:m] v.

1. прыдава́ць/прыма́ць абры́сы/вы́гляд/фо́рму;

She formed a vase from the clay. Яна вылепіла з гліны вазу.

2. утвара́ць; утвара́цца; фармірава́ць;

form a government/a committee ствара́ць ура́д/камітэ́т;

form a habit фармірава́ць звы́чку

3. склада́ць; увахо́дзіць;

the ministers who form the government міні́стры, які́я склада́юць ура́д/увахо́дзяць ва ўрад

form up [ˌfɔ:mˈʌp] phr. v. стро́іцца, станаві́цца ў рад;

The soldiers formed up into a line. Салдаты пастроіліся ў рад.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Ашарэ́ніць, ошэрэ́ніць ’абступіць кругом, акружыць натоўпам’ (КСТ). Ад шарэн, чарэн ’шэраг, мноства (звычайна пра грыбы)’; магчыма, звязваецца ў свядомасці з шар ’рад’, шарэнак шарэнга’. Параўн. ачарануць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сураджа́ць ’збіраць, рыхтаваць (у дарогу)’ (віц., Рам.; Нар. Гом., Ян.), суріджа́ць ’тс’ (Бяльк.), сураджа́ннік ’той, хто збірае, рыхтуе’, сураджа́цца ’збірацца, рыхтавацца’ (Гарэц.). Да рад, радзіць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прад, прыназ. з Т звычайна ў мове паэзіі.

Тое, што і перад. Хлапцы памыліся рупліва, І ўсе з дарэктарам пачціва Пасталі ў рад прад абразамі. Колас. Мінуліся ліхія зімы, Другія зоры прад вачыма, І па-другому б’ецца сэрца. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віндро́ўэр

(англ. windrower, ад wind = вецер + row = рад)

уборачная машына, якая косіць збажыну, укладвае яе ÿ рады для далейшага дасыхання і даспявання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Карава́н — запазычанне з усходу ў рад еўрапейскіх краін. Параўн. перс. karwan (< ст.-інд. karabhá ’вярблюд’). Напрамак запазычання і мовы-пасрэднікі вызначыць цяжка (Локач, 86; Фасмер, 2, 190).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перарадава́ць ’пералічыць (усіх, многіх)’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Да пера- і радаваць ’абходзіць усіх па чарзе; наведваць па парадку’ (Мас.), якое з польск. rzędować ’ставіць у рад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zéile

f -, -n

1) радо́к

etw. ~ für ~ dúrchgehen* — вывуча́ць што-н. даскана́ла

2) рад, шэ́раг

3) баразна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

забо́ра Скалістае ўзвышэнне на дне Дняпра; града, рад каменняў (Бых.).

□ ур. Заборы (скалістыя ўзвышэнні на дне Дняпра).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

odbiorczy

odbiorcz|y

прыёмны, прымальны;

komisja ~a — прыёмная камісія;

stacja ~a рад. прымальная станцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)