музе́йный музе́йны;

музе́йная ре́дкость музе́йная рэ́дкасць;

музе́йный рабо́тник музе́йны рабо́тнік (музе́йшчык).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

журналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прафесіянальны літаратурны работнік газет, часопісаў, радыё, тэлебачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афармі́цель, ‑я, м.

Работнік па афармленню чаго‑н. Афарміцель выстаўкі. Афарміцель спектакля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камісарыя́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камісарыята, належыць яму. Камісарыяцкі работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сігнара́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Работнік аптэкі, які робіць копіі руцэнтаў — сігнатуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіліка́тчык, ‑а, м.

Разм.

1. Спецыяліст па сілікатах.

2. Работнік сілікатнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хі́мік, ‑а, м.

1. Спецыяліст у галіне хіміі.

2. Работнік хімічнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Partéifunktionär

m -s, -e парты́йны рабо́тнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pfúscher

m -s, - дрэ́нны рабо́тнік, халту́ршчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pláner

m -s, - рабо́тнік пла́навага аддзе́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)