часно́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да часнаку, уласцівы яму. Часночны пах. Часночная галоўка. // Прыгатаваны з часнаку. Часночная прыправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасціла́

(ад лац. pastillus = ляпёшка)

кандытарскі выраб, прыгатаваны збіваннем фруктова-ягаднага пюрэ з цукрам і яечнымі бялкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жы́тнік, ‑у, м.

Абл. Хлеб, прыгатаваны з жытняй мукі. Наўрад ці ёсць што на свеце смачнейшае за свежы жытнік! Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вяліць.

2. у знач. прым. Прыгатаваны вяленнем. Вяленае мяса. Вялены тытунёвы ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грача́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэчкі. Грачаная салома. // Прыгатаваны з зерня грэчкі; грэцкі ​1. Грачаная мука. Грачаная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінагра́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вінаграду. Вінаградная лаза. Вінаградная алея. // Прыгатаваны, атрыманы з вінаграду. Вінаграднае віно. Вінаградны сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамону, уласцівы яму. Раменны пах. // Прыгатаваны або здабыты з кветак рамону. Раменны чай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́вавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да слівы. Слівавая костачка. // Прыгатаваны са сліў (у 2 знач.). Слівавы джэм. Слівавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сло́ены, ‑ая, ‑ае.

Зроблены ў выглядзе накладзеных адзін на другі слаёў, слаямі. Слоенае цеста. // Прыгатаваны з такога цеста. Слоены пірог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квас, -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

Кіславаты напітак, прыгатаваны на вадзе з хлеба з соладам, а таксама з фруктаў, ягад.

К. з каліны.

◊

Перабівацца з хлеба на квас — жыць бедна, галадаючы.

|| памянш. квасо́к, -ску́, м.

|| прым. ква́сны, -ая, -ае.

◊

Квасны патрыятызм (уст., неадабр.) — няправільнае, агульнае ўсхваленне ўсяго свайго, нават адсталых форм жыцця і побыту, і ганьбаванне ўсяго чужога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)