лакры́ца, ‑ы,
Шматгадовая расліна сямейства бабовых, карэнні якой выкарыстоўваюцца ў
[Ням. Lakritze ад лац. liquiritia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакры́ца, ‑ы,
Шматгадовая расліна сямейства бабовых, карэнні якой выкарыстоўваюцца ў
[Ням. Lakritze ад лац. liquiritia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няру́дны, ‑ая, ‑ае.
Які не з’яўляецца рудой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фа́рбавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фарбы (у 1 знач.).
2. Які вырабляе фарбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́нзавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цэнзу, адпавядае патрабаванням цэнзу (у 2, 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эфіраале́йны, ‑ая, ‑ае.
Такі, які мае ў сабе эфірны алей (пра расліны).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
півава́рны:
півава́рныы заво́д Braueréi
півава́рныая
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
obuwniczy
абутковы;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
metalowy
металічны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
miedziowy
медны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
mleczarski
малочны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)