Праз які немагчыма або цяжка прабрацца, прайсці. Навокал быў непраходны лес.Гурскі.Раскаваў балота з пут, З дрыгвы непраходнай Гераічны вольны люд Працаю свабоднай.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прачыкільга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.Прайсці кульгаючы. [Максімка] доўга і цяжка хварэў, нядаўна падняўся на ногі і цяпер толькі з мыліцамі мог прачыкільгаць ад ложка да акна.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамало́цца, ‑мелецца; зак.
1. Змалоцца — пра ўсё, многае.
2.перан.Прайсці, мінуцца (пра якія‑н. цяжкасці, непрыемнасці і пад.). Здавалася, усё перамалолася, усё стала на сваё месца.Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́церабіцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.
Прайсці, прабіцца праз што‑н., пракладваючы, цярэбячы сабе дарогу. //перан. Вызваліцца ад чаго‑н. Бацька ўсё кажа: «век не выцерабішся з даўгоў».Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запыта́цьсов.
1. спроси́ть;
~та́й, як туды́прайсці́ — спроси́, как туда́ пройти́;
2. (сделать запрос) запроси́ть;
з. меркава́нне рэда́кцыі — запроси́ть мне́ние реда́кции
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пракро́чыць, ‑крочу, ‑крочыш, ‑крочыць; зак.
1.Прайсці крокам. — І толькі выйшла я на шашу і зялёнай абочынай пракрочыла наперад, як чую ззаду шум матора.Кавалёў.
2. Крочыць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vorbéilassen
*vt прапуска́ць (каго-н., што-н.), даць прайсці́ [прае́хаць] (каму-н., чаму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пра́ма.
1.прысл. Па прамой лініі, у прамым напрамку.
Прайсці п.
2.прысл. Зараз жа, непасрэдна, адразу.
Пачаць гаварыць п. з парога.
Трапіць п. ў цэль.
3.прысл. Адкрыта, шчыра.
Адказаць п.
4.часц. У спалучэнні з прыназоўнікам надае ім большую дакладнасць і канкрэтнасць; проста.
Сустрэцца з кім-н. п. ў дзвярах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
працо́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Цокаючы, прайсці, праехаць. Працокала па лесвіцы абцасікамі-цвічкамі жанчына.Хомчанка.Працокаў каванымі капытамі конь вазніцы, правёз у фаэтоне пышную даму ў футры, няйначай немку.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамаршырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.
1.Прайсці маршам, ваенным ці спартыўным крокам. Анечка, захопленая гульнёю, прамаршыравала вакол стала, за ёй Надзейка, бацька.Паслядовіч.
2. Маршыраваць некаторы час. Прамаршыраваць дзве гадзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)