Verbum

прачыкільга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Прайсці кульгаючы. [Максімка] доўга і цяжка хварэў, нядаўна падняўся на ногі і цяпер толькі з мыліцамі мог прачыкільгаць ад ложка да акна. Даніленка.