аспе́кт

(лац. aspectus = погляд)

пункт гледжання, з якога ацэньваецца прадмет, з’ява, паняцце (напр. навуковы а., практычны а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

biased [ˈbaɪəst] adj.

1. тэндэнцы́йны; прадузя́ты; прыхі́льны;

a biased opinion неаб’екты́ўны по́гляд

2. : The school is biased towards music. (Гэта) школа з музычным ухілам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

outlook [ˈaʊtlʊk] n.

1. (on) по́гляд; пункт гле́джання;

an outlook on life по́гляд на рэ́чы/жыццё

2. (for) перспекты́ва, меркава́нні/пла́ны на бу́дучыню;

the outlook for the harvest разлі́кі на ўраджа́й;

the outlook for Wednesday прагно́з надво́р’я на сераду́

3. від, перспекты́ва;

a very pleasing outlook from the window ве́льмі прыго́жы від з акна́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неміга́ючы, ‑ая, ‑ае.

1. Пільны, нерухомы (пра погляд, вочы і пад.). Гарачыя, як вугалі, глядзелі на каменданта немігаючыя заняпалыя вочы чалавека. Лынькоў. Хлопчык немігаючымі вачыма сачыў за .. тварам [Дзянісава]. Гамолка.

2. Які не мігае пры гарэнні. Немігаючы агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapątrywanie

zapątrywani|e

н. погляд; меркаванне; пункт погляду; ~a polityczne — палітычныя погляды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chmurny

1. пахмурны; хмурны; хмарны;

2. хмурны; пануры;

chmurny wzrok — пануры погляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

judgement [ˈdʒʌdʒmənt] n. (таксама judgment)

1. меркава́нне, по́гляд;

in my judgement на маю́ ду́мку

2. разва́жнасць, разва́жлівасць;

a man of sound/good judgement разва́жлівы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тупо́й прям., перен. тупы́;

тупо́й нож тупы́ нож;

тупо́й взгляд тупы́ по́гляд;

тупо́й челове́к тупы́ чалаве́к;

тупо́й у́гол мат. тупы́ ву́гал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

асу́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад асунуць.

2. у знач. прым. Стомлены, схуднелы, змарнелы. Асунуты твар. □ Напалоханая маці моўчкі перавяла погляд на сына, ён, зблажэлы і асунуты, з ускудлачанымі на галаве валасамі .. ляжаў на лаве. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азмро́чыцца, ‑чыцца; зак.

1. Пацямнець, стаць змрочным, цёмным.

2. Стаць панурым, сумным (звычайна пра погляд, твар). // Стаць менш радасным з-за якога‑н. засмучэння, непрыемнасці. І вось радасць ужо азмрочылася, хоць чалавек спачатку і намагаўся адолець злосць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)