старт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.
1. Момант пачатку спартыўных спаборніцтваў.
Узяць с. (пачаць спаборнічаць). Даць с. (даць знак да пачатку спаборніцтва).
2. Месца, адкуль пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванні.
С. знаходзіцца на другім канцы пляцоўкі.
3. Момант ўзлёту лятальнага апарата; месца, з якога праводзіцца яго ўзлёт.
4. перан. Пачатак чаго-н.
С. у навуцы пачаўся з цікавага артыкула.
|| прым. ста́ртавы, -ая, -ае.
Стартавая пляцоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
архе́стра
(гр. orchestra)
акружаная амфітэатрам пляцоўка ў старажытнагрэчаскім тэатры, на якой выступалі хор і акцёры антычнай трагедыі і камедыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
platform [ˈplætfɔ:m] n.
1. платфо́рма, перо́н;
The train will depart from platform 6. Цягнік адыходзіць ад платформы 6.
2. трыбу́на, памо́ст, пляцо́ўка (для прамоўцы)
3. прагра́ма, платфо́рма паліты́чнай па́ртыі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
балко́н, ‑а, м.
1. Пляцоўка з поручнямі, прыбудаваная знадворку да сцяны дома і злучаная дзвярамі з унутраным памяшканнем. У кватэрах прадугледжаны і газавыя пліты, і прасторныя балконы, і душавыя пакоі, і зручныя сценныя шафы. Грахоўскі.
2. Месца для гледачоў у сярэдніх і верхніх ярусах тэатра. Першы рад балкона.
[Іт. balcone.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саля́рый
(лац. solarium, ад sol = сонца)
пляцоўка, абсталяваная для прыняцця сонечных ваннаў (параўн. аэрарый).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
валье́ра
(фр. voliére)
абгароджаная пляцоўка для ўтрымання птушак або звяроў (у заапарку, запаведніку і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
green1 [gri:n] n.
1. зялёны ко́лер
2. pl. greens зеляні́на, све́жая гаро́дніна
3. ро́ўная пляцо́ўка, паро́слая траво́й (для гульні ў гольф, крыкет і да т.п.)
4. the Greens па́ртыя «зялёных»
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
корт 1, ‑у, М ‑рце, м.
Тоўстая, звычайна цёмнага колеру баваўняная тканіна атласнага перапляцення для рабочага і спартыўнага адзення; «чортава скура». Дзядуля адчыніў [куфар] і дастаў адтуль адрэз моцнага корту цёмнага колеру. Якімовіч. Маня паднесла свякрусе мультану на плацце, а свёкру корту на рубашку. Васілевіч.
[Англ. cord.]
корт 2, ‑а, М ‑рце, м.
Пляцоўка для гульні ў тэніс.
[Англ. court.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Spíelfeld
n -(e)s, -e
1) спартыўная пляцо́ўка, (тэ́нісны) корт
2) свабо́да дзе́янняў; магчы́масці; по́ле дзе́йнасці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пры́пе́к, прі́пік, пры́пяк, пры́пык ’месца, пляцоўка перад чалеснікамі печы’; ’выступ печы або дашчаны насціл каля печы, на якім можна сядзець або ставіць што-небудзь; прымурак’ (ТСБМ, Касп., Яруш., Бяльк., Дразд., Нік. Очерки, Сл. ПЗБ, ТС, ПСл, Шушк.). Рус. смал. при́пек ’лава каля печы; прыпек’, укр. припек ’прыпек; ляжанка’. Слова ўзнікла ў выніку зваротнай дэрывацыі ад пры́печ, прыпе́чак з узнаўленнем этымалагічнага зычнага ‑к‑, магчыма, не без уплыву слова прыпёк 2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)