се́тэр, ‑а, м.

Паляўнічы даўгашэрсны сабака; парода такіх сабак.

[Англ. setter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрдэльтэр’е́р, ‑а, м.

Парода службовых сабак з групы тэр’ераў.

[Англ. Airedale terrier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яйцано́скі, ‑ая, ‑ае.

З добрай яйцаноскасцю. Яйцаноская парода курэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змеяві́к, змеевіка́, мн. змеевікі́, змеевіко́ў, м.

1. Спіралепадобная трубка ў цеплаабменных апаратах.

2. Горная парода зялёнага колеру з рознымі адценнямі.

Высакародны з.

|| прым. змеевіко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́ўзень, -зня, мн. -зні, -зняў, м.

Грунт, парода, што пад дзеяннем вады, свайго цяжару спаўзае па схіле ўніз.

Берагавы а.

|| прым. апо́ўзневы, -ая, -ае.

Апоўзневыя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

outcrop [ˈaʊtkrɒp] n. geol. агале́нне паро́ды, вы́хад паро́ды на паве́рхню; аго́леная паро́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сла́нец, -нцу, мн. -нцы, -нцаў, м.

Горная парода, якая мае слаістую будову і можа расслойвацца на тонкія пласціны, слаі.

Гаручыя сланцы.

Гліністы с.

|| прым. сла́нцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́йка¹, -і, ДМ ла́йцы, мн. -і, ла́ек, ж.

Парода паўночных сабак, якія выкарыстоўваюцца для палявання, язды, аховы статкаў аленяў.

Язда на лайках.

|| прым. ла́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсідыя́н, ‑у, м.

Вулканічная горная парода ў выглядзе цёмнага шкла.

[Лац. obsidianus (lapis).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяры́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыярыту. Дыярытавая парода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)