адвастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што.

Зрабіць вострым; навастрыць, завастрыць. Пара ўжо косы адвастрыць, Каб да касьбы ўжо недалёкай Змаглі мы выйсці да зары. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трайча́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з трох аднародных частак, прадметаў. Трайчасты ліст канюшыны.

2. У выразе: трайчасты нерв (спец.) — пятая пара чэрапна-мазгавых нерваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Парня́ ’памяшканне з печчу, дзе гнуць абады, дугі’ (ТС). Да па́рыць < па́ра 1 з суф. ‑ня (параўн. Сцяцко, Афікс. наз., 59).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

або́е (род. абаі́х) о́ба;

а. дзяце́й — о́ба ребёнка;

а. цяля́т — о́ба телёнка;

◊ а. рабо́е — погов. два сапога́ — па́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́рка I ж. (парение) парка

па́рка II ж. (уменьш. к па́ра I) па́рочка

па́рка III ж., миф. па́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парагармо́ны

(ад пара- + гармоны)

тое, што і гарманоіды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

таню́ткі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі, зусім тонкі. Міхал ідзе, сляды чытае: Вось тут танюткі ланцужок Лёг так прыгожа на сняжок — То пара кропак, то дзве рыскі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрака. Фрачны гузік. // Прызначаны для нашэння з фракам. Фрачная сарочка.

•••

Фрачная пара — касцюм, які складаецца з штаноў і фрака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхлапны́ спец Áuspuff ;

выхлапна́я па́ра Áuspuffdampf m -(e)s, -dämpfe;

выхлапны́я га́зы аўтатра́нспарту Kfz.-Ábgase pl, Áutoabgase pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыпа́р м Hítze f -, Glut f -; Sónnenbrand m -(e)s; Schwüle f - (духата); перан árbeitsreiche Zeit (гарачая пара)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)