вальфра́мавы, ‑ая, ‑ае.

З прымессю вальфраму. Вальфрамавая руда. // Зроблены з вальфраму. Вальфрамавая ніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забру́дніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Тое, што і забрудзіць. Забрудніць касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заледзяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Замарозіць, накрыць ільдом. За ноч сажалку заледзяніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Зрабіць нячыстым, паганым; забрудзіць. Запаганіць двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наадэкало́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм. Апырскаць каго‑, што‑н. адэкалонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Нацерці, пакрыць твар румянамі. Нарумяніць шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Намачыць слінаю. Наслініць пальцы. Наслініць аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарызі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Насыціць, прамачыць, пакрыць рызінавай сумессю. Прарызініць тканіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Сцягваць клешчы хамута супоняй пры запраганні каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зман ’падман’. Параўн. ст.-рус. изманити ’паабяцаць’ (1651 г.), балг. изма̀ма, макед. измама ’падман, ілюзія’, польск. zmanić ’падмануць’. Бязафіксны назоўнік ад дзеяслова *з‑ма‑ніць, гл. маніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)