дэбі́т

(фр. débit = збыт, расход)

колькасць вады, нафты або газу, якая паступае з прыроднай ці штучнай крыніцы за адзінку часу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРА́БСКА-АМЕРЫКА́НСКАЯ НА́ФТАВАЯ КАМПА́НІЯ

(англ. Arabian-American Oil Company; АРАМКА),

заснавана ў 1933 у штаце Дэлавэр буйнейшымі нафтавымі манаполіямі ЗША для эксплуатацыі нафтавых радовішчаў Саудаўскай Аравіі (на ўмовах канцэсіі). У 1973 урад Саудаўскай Аравіі набыў 25%-ную долю ў здабычы нафты, у 1980 стаў адзіным уладальнікам АРАМКА. Здабывае каля 245 млн. т нафты за год (1983), а таксама прыродны газ. Нафта ў асноўным экспартуецца, пераважна ў краіны Зах. Еўропы, у ЗША, Японію.

т. 1, с. 444

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БУРГА́Н, Эль-Буркан,

цэнтр распрацовак багатага нафтагазавага радовішча на У Кувейта. Трубаправоды да прадпрыемстваў па перапрацоўцы нафты і звадкаванага газу і да нафтавага порта ў Міна-Эль-Ахмады.

т. 3, с. 347

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

fountain

[ˈfaʊntən]

1.

n.

1) фанта́н -у m.

2) крыні́ца f.

3) рэзэрвуа́р -у m. (чарні́ла, на́фты)

fountain pen — ве́чнае пяро́, аўтару́чка f.

2.

v.i.

пы́рскаць, біць фанта́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

газалі́н

(фр. gazoline, ад gaz + лац. oleum = алей)

вадкі прадукт перагонкі нафты, які выкарыстоўваецца ў якасці паліва для рухавікоў унутранага згарання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мазу́т, мазу́та

(рус. мазут < тур. mazut, ад ар. makhzulät = адыходы)

астаткі ад нафты пасля адгонкі з яе бензіну, газы і газаліну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ку́бавы, ‑ая, ‑ае.

Сіні, з яркім густым адценнем. Кубавая фарба. Кубавая матэрыя.

кубавы́, а́я, ‑о́е.

1. Які мае адносіны да куба ​2. Кубавая батарэя для перагонкі нафты.

2. у знач. наз. кубава́я, ‑ой, ж. Памяшканне, дзе знаходзіцца куб ​2. Калі Веньямін, набраўшы ў кубавой кіпятку, сеў вячэраць, у пакой увайшлі яшчэ два яго тубыльцы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

араматыза́цыя

(ад гр. aroma, -atos = пахучыя травы)

утварэнне араматычных злучэнняў;

а. нафтапрадуктаў — хімічная перапрацоўка нафты і нафтапрадуктаў для ўзбагачэння іх араматычнымі вугляводамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бензо́л

(фр. benzol, ад с.-лац. benzoe = духмяны сок)

арганічнае злучэнне, бясколерная гаручая вадкасць, якая атрымліваецца пры перагонцы каменнага вугалю і нафты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

газлі́фт

(ад газ1 + ліфт)

прыстасаванне для пад’ёму вадкасці сціснутым паветрам, якое змешваецца з ёю, напр. нафты і вады з буравых свідравін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)