Verbum

анлайнавы слоўнік

нарадаво́льства, ‑а, н.

Гіст. Грамадскапалітычны рух у Расіі, на чале якога стаяла арганізацыя народнікаў «Народная воля».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

румы́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Румыніі, румын, належыць ім. Румынская мова. Румынская Народная Рэспубліка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стараду́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Народная назва некаторых відаў пакрытанасенных раслін сямейства казяльцовых і гарычкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ÖVP

= Österreichische Volkspartei – Аўстрыйская народная партыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

= Volkspolizei – народная паліцыя (гіст., ГДР)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

наро́днасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. народны.

2. Устойлівая супольнасць людзей, заснаваная на агульнасці мовы, тэрыторыі, эканамічнага жыцця, якая папярэднічае нацыі.

Паўночныя народнасці.

3. Нацыянальная, народная (у 3 знач.) самабытнасць.

Н. паэзіі Янкі Купалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуцу́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гуцулаў, належыць ім. Гуцульскае паселішча. Гуцульская народная творчасць. Гуцульскі звычай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

folk song

1) наро́дная пе́сьня

2) пе́сьня ў наро́дным сты́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ЗНІ́ЧКІ,

народная назва метэораў.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

караго́д,

масавая народная гульня.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)