кантрада́нс, ‑а, м.

Даўнейшы танец (род кадрылі), які выконваецца чатырма, шасцю або васьмю парамі, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. contre-danse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́льтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да культу (у 1 знач.), звязаны з выкананнем рэлігійных абрадаў. Культавая музыка. Культавая паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Musík

f -

1) му́зыка

~ máchen — ігра́ць (на музычным інструменце)

~ tréiben* — займа́цца му́зыкай

in ~ sétzen — пакла́сці на му́зыку

2) арке́стр, му́зыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гапа́к

(укр. гопак)

украінскі народны танец, а таксама музыка да яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кракавя́к

(польск. krakowiak)

польскі народны танец, а таксама музыка да яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

muzyk

м.

1. музыкант, музыка;

2. кампазітар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

minstrel

[ˈmɪnstrəl]

n.

мэнэстрэ́ль (вандро́ўны сьпява́к), музы́ка -і, паэ́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

тэатраліза́цыя, ‑і, ж.

Прыстасаванне для сцэны, для тэатра; увядзенне элементаў драматычнага дзеяння. Тэатралізацыя паэмы «Сымон-музыка». Тэатралізацыя народнага танца. Прыёмы тэатралізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелодыя, матыў, музыка, напеў, тон

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

амузі́я

(ад а- + гр. musa = музыка)

мед. парушэнне здольнасці ўспрымаць музычныя гукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)