billow​1 [ˈbɪləʊ] n. poet.

1. вялі́кая хва́ля

2. вал; лаві́на

3. мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Памор’е ’старая назва паўночных рускіх зямель на берагах Белага мора, Анежскага возера і рэк, якія ў іх упадаюць; старая назва паўночнай часткі Польшчы, якая прымыкае да Балтыйскага мора’ (ТСБМ). З рус. помо́рье < море; параўн. таксама польск. pomorze, чэш. pomoří (Фасмер, 3, 323). Сюды ж памор, паморка ’жыхар(ка) памор’я’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аквана́ўт, ‑а, М ‑ўце, м.

Даследчык мора, які праводзіць назіранні пад вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mare verborum, gutta rerum

Мора слоў ‒ кропля спраў.

Море слов ‒ капля дел.

Гл.: Magna...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

акіяна́рыум, -а, мн. -ы, -аў і акіяна́рый, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Басейн з марской вадой ці спецыяльна адведзены прыбрэжны ўчастак мора для ўтрымлівання, развядзення, вывучэння і дэманстрацыі марскіх жывёл і рыб.

|| прым. акіяна́рыумны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раката́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утвараць раскацістыя гукі.

Ракоча і пеніцца мора.

Трактар ракоча.

2. Гаварыць, спяваць нізкім раскацістым голасам.

За дзвярыма ракатаў начальніцкі бас.

|| наз. раката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

seashore [ˈsi:ʃɔ:] n. марскі́ бе́раг, марско́е ўзбярэ́жжа;

go to the seashore е́хаць на мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эстуа́рый, ‑я, м.

Лейкападобнае расшыранае вусце ракі, якая ўпадае ў мора або акіян.

[Ад лац. aestuarium — бераг, што заліваецца прылівам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zlewisko

н. басейн (ракі, мора)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Méereshöhe

f - вышыня́ над узро́ўнем мо́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)