fordable

[ˈfɔrdəbəl]

adj.

які́ можна перайсьці́ або́ перае́хаць убро́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абярэ́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

Ноша ўтакім памеры (аб’ёме), якую можна ўзяць, панесці, абхапіўшы рукамі; ахапак, бярэмя.

Цягалі сена віламі і абярэмкамі.

Схапіць у а. (абхапіўшы рукамі). А. дроў.

А. саломы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спажы́ва, -ы, ж.

1. Тое, чым лёгка можна пажывіцца (разм.).

Падкі да спажывы.

2. Харч, ежа; здабыча.

Лісы шукаюць спажывы.

3. перан. Матэрыял для роздуму, разумовай дзейнасці і пад.

С. для розуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагля́дны, -ая, -ае.

1. гл. нагляд.

2. Заснаваны на паказе таго, што вывучаецца.

Н. метад навучання.

Наглядныя дапаможнікі.

3. Пераканаўчы; такі, які можна наглядаць.

Н. прыклад.

Наглядная агітацыя.

|| наз. нагля́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

углядзе́цца сов. всмотре́ться, присмотре́ться;

калі́ до́бра ўглядзе́цца, дык мо́жна заўва́жыць — е́сли хороше́нько всмотре́ться (присмотре́ться), то мо́жно заме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́нны

1. ersétzbar (які можна замяніць);

2. zu ersétzen(d) (які трэба замяніць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

graduate school [ˈgrædʒuətˌsku:l] n. AmE вышэ́йшая навуча́льная ўстано́ва, дзе мо́жна атрыма́ць другу́ю адука́цыю або́ больш высо́кую ступе́нь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quantitative [ˈkwɒntɪtətɪv] adj.

1. ко́лькасны;

quantitative analysis ко́лькасны ана́ліз

2. які́ паддаецца ко́лькаснаму вылічэ́нню; які́ можна зме́раць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

suppressible [səˈpresɪbl] adj. які́ заглушаецца, стры́мліваецца;

The anxiety was barely suppressible. Хваляванне наўрад ці можна было стрымаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэната́т

(лац. denotatus = вызначаны)

аб’ект; тое, што можна абазначыць пэўнай назвай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)