Verbum

тараба́рскі, -ая, -ае.

1. Тайнапісны, крыптаграфічны.

Тарабарскае пісьмо.

2. перан. Бяссэнсавы, незразумелы (разм.).

Тарабарская мова.

кайнэ́, нескл., н. (спец.).

Агульнанародная мова, што ўзнікла на аснове якога-н. пашыранага дыялекту або некалькіх дыялектаў.

гарта́нны, -ая, -ае.

1. гл. гартань.

2. Пра гукі: раскацісты, гарлавы.

Гартанная мова.

|| наз. гарта́ннасць, -і, ж.

латы́нь, -і, ж.

Лацінская мова.

○

Вульгарная латынь — народная латынь, лацінскае прастамоўе (у адрозненне ад літаратурнай класічнай латыні).

лучы́ць¹, лучу́, лу́чыш, лу́чыць; незак., каго-што (разм.).

Злучаць, яднаць.

Родная мова лучыць усе прадметы школьнага курса.