псіхагігіе́на, ‑ы, ж.

Раздзел гігіены, які вывучае ўплыў навакольных умоў на псіхічнае здароўе чалавека, распрацоўвае меры для захавання яго здароўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пуці́ў (пущу) ’адзінка меры каля сямі кілаграм’ (малар., Нар. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

до́сыць, прысл.

1. У дастатковай меры, даволі.

У доме ўсяго д.

2. (у спалучэнні з прым. або прысл.). Значна, у значнай ступені.

Задача д. складаная.

У пакоі д. утульна.

3. безас., у знач. вык. Выражае загад, патрабаванне.

Д. пустых размоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супо́льны, -ая, -ае.

1. Сумесны, агульны, які ў аднолькавай меры належыць усім.

Супольная паша.

2. Які ажыццяўляецца сумесна з кім-н.

Супольнае падарожжа.

Супольна (прысл.) працаваць.

3. Аднолькавы з кім-н., уласцівы каму-н. адначасова з іншымі.

Супольныя імкненні.

Супольныя інтарэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фітапатало́гія

(ад фіта- + паталогія)

навука пра хваробы раслін і меры барацьбы з такімі хваробамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нале́жны

1. надлежа́щий, подоба́ющий, до́лжный, досто́йный;

~ным чы́нам — надлежа́щим (подоба́ющим, до́лжным, досто́йным) о́бразом;

у н. тэ́рмін — в надлежа́щий срок;

~ныя ме́ры (за́хады) — надлежа́щие ме́ры;

з ~най ува́гай — с до́лжным внима́нием;

2. причита́ющийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачуццё ср., в разн. знач. чу́вство;

п. го́рдасці за сваю́ радзі́му — чу́вство го́рдости за свою́ ро́дину;

з ~ццём — с чу́вством;

п. но́вага — чу́вство но́вого;

◊ п. ло́кця — чу́вство ло́ктя;

п. ме́ры — чу́вство ме́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мілі...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае тысячную частку адзінкі меры, названай у другой частцы слова, напрыклад: міліметр, міліграм, міліампер.

[Ад лац. mille — тысяча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца з перапынкамі; непастаянны. Нерэгулярныя заняткі.

2. Такі, які арганізуецца, склікаецца па меры неабходнасці. Нерэгулярнае войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынамсі □ самае меншае, па меншай меры

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)