masło

masł|o

н. масла;

~o orzechowe — арахісавае масла;

chleb z ~em — хлеб з маслам;

jak po maśle — як па масле

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

surrogate [ˈsʌrəgət] n. fml (for/of)

1. сурага́т, заме́ннік;

a surrogate of butter заме́ннік ма́сла

2. наме́снік;

a surrogate guardian суапяку́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thin​3 [θɪn] adv. то́нка;

cut smth. thin нараза́ць што-н. то́нкімі лу́стамі;

spread the butter thin нама́зваць ма́сла то́нкім сло́ем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

смало́вы Harz-, hárzig; téerig;

смало́вы пах hárziger Gerúch;

смало́вае ма́сла Hárzöl n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шчуп, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Лёгкі ручны бур для даследавання мяккіх парод і тарфянікаў.

2. Інструмент для выяўлення закладзеных пад зямлёй мін.

3. Пусты ўнутры стрыжань з вострым наканечнікам, які служыць для ўзяцця проб (зерня, мукі, масла і пад.).

4. Інструмент для вымярэння зазораў паміж дэталямі механізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыго́рклы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў гаркавы смак; гаркаваты. Прыгорклае масла. □ Пад лагодным ясным сонцам.. ляжалі спапялелыя руіны, і цяжкі прыгорклы агідны пах ішоў ад іх. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутыро́метр

(ад гр. butyron = масла + -метр)

прыбор для вызначэння колькасці тлушчу ў малацэ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вісказі́н

(ад лац. viscosus = клейкі)

вязкае змазачнае масла, якім змазваюць цыліндры паравых машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ту́хлы, ‑ая, ‑ае.

Пратухлы, з непрыемным пахам гніення. Тухлыя яйкі. Тухлая рыба. □ — Твой сазан тухлы, — крыкнуў Вано. — Ты яго здохлага злавіў. Самуйлёнак. // Разм. Затхлы, нясвежы (пра ваду); згорклы (пра масла). Тухлае масла. □ Падшыванцы — свіныя пастухі, забыўшы пра сваіх свіней, пра ўсё на свеце, плёскаліся ў копані, у зацвілай раскай тухлай вадзе. Мележ. // Уласцівы гніючым прадуктам (пра пах). На Рыгора панясло смуродам тухлага паветра. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапі́ць, стаплю, стопіш, стопіць; зак., што.

1. Змяшаць, злучыць адно з другім, падаграваючы разам. Стапіць сала з воскам.

2. Растапіць усё да канца пры награванні. Стапіць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)