паблядне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць, зрабіцца бледным. Пабляднець ад хвалявання. □ Войт пахіснуўся, пабляднеў і асеў, схапіўшыся за бок. Колас.

2. Страціць яркія фарбы; пацямнець. Пялёсткі пабляднелі. Малюнак пабляднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fig​2

1. (пісьмовае скар. ад figure) малю́нак; чарцёж (у кнізе)

2. (пісьмовае скар. ад fi gu ra tive(ly)) перано́сны; у перано́сным сэ́нсе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карти́нка ж.

1. уменьш. карці́нка, -кі ж.;

2. (рисунок в книге) малю́нак, -нка м.;

кни́жка с карти́нками кні́жка з малю́нкамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

е́лачка ж

1. kléine Fíchte;

2. (малюнак, узор) Físchgrätenmuster n -s, -;

е́лачкай, у е́лачкку mit Físchgrätenmuster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пазл

(англ. puzzle)

малюнак-галаваломка, сабраны з дэталей (кавалачкаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

канцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

1. Малюнак, графічнае ўпрыгожанне ў ў канцы кнігі, раздзела і пад.

2. Заключная частка якога‑н. твора. Канцоўка рамана. Канцоўка паэмы. Канцоўка драмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наката́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

1. Нанесці на паверхню чаго‑н. малюнак, узор і пад. пры дапамозе спецыяльных прыстасаванняў. Накатаць узор.

2. Разм. Хутка або наспех напісаць. Накатаць пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́пія, ‑і, ж.

1. Галаваногі малюск, у целе якога выпрацоўваецца карычневае фарбавальнае рэчыва.

2. Натуральная карычневая фарба з гэтага рэчыва або сінтэтычная. Маляваць сепіяй.

3. Малюнак, выкананы такой фарбай. // Фатаграфія карычневага тону.

[Ад грэч. sēpía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Партрэ́т ’малюнак, рысунак, вялікая фатаграфія чалавека або групы людзей; апісанне знешнасці персанажа ў літаратурным творы’ (ТСБМ). З рус. портре́т ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79); у рус. у пачатку XVIII ст. праз нов.-в.-ням. Portrait з франц. portrait (Праабражэнскі, 2, 110; Фасмер, 3, 335).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

drawing

[ˈdrɔɪŋ]

n.

1) малю́нак, рысу́нак -ку m.

2) малява́ньне, рысава́ньне n.

3) дро́бка гарба́ты (для зава́ркі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)