ark.

= arkusz — аркуш, арк.; ліст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

блёкатавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да блёкату. Блёкатавы ліст. // Які здабываецца з блёкату. Блёкатавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глушцо́ў, ‑ова.

Які належыць глушцу. Глушцова такаванне. □ Глушцовым пер’ем тут І мох І ліст прапах. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станіёль, ‑ю, м.

Тонкая металічная стужка або ліст са сплаву, аснову якога складаюць свінец, волава, алюміній.

[Ад лац. stannum — волава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

leaf​1 [li:f] n. (pl. leaves)

1. ліст (дрэва);

oak leaves лі́сце ду́ба;

come into leaf распуска́цца;

in leaf пакры́ты лісто́тай

2. ліст (кнігі, металу)

♦

shake like a leaf калаці́цца/дрыжа́ць як асі́навы ліст;

take a leaf from smb.’s book браць пры́клад з каго́-н.;

turn over a new leaf пача́ць жыць па-но́ваму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узнагаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Плата, дар за якія-н. заслугі і пад.

Грашовая ў.

2. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад., якімі адзначаюцца чые-н. заслугі.

Высокая ўрадавая ў.

|| прым. узнагаро́дны, -ая, -ае.

У. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падно́с, -у і -а, мн. -ы, -аў, м.

1. -у; гл. паднесці.

2. -а. Дошка або металічны (пластмасавы і пад.) ліст з загнутымі ўверх краямі для пераносу посуду, для падачы ежы на стол і пад.

Металічны п.

|| прым. падно́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лістота ’лісце’ (ТСБМ, Сцяшк.). Да ліст 1 (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 205).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мікрафі́л

(ад мікра- + гр. phyllon = ліст)

дробны ліст вышэйшых раслін, які ўзнік у выніку эвалюцыі як выраст на бязлістых галінках прымітыўных продкаў гэтых раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́мбіо

(іт. cambio = размен)

вэксаль, пазыковы ліст (параўн. рэкамбіо).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)